شعرناب

درد

.درد.
این چه دردی است در ما ؛ که اگر صدای اذان از گلدسته های مساجدبرخیزد، کسی هیچ التفاتی ننماید و در پی کار خویش روان باشد،که انگار نه انگار صدای منادی ییراشنیده باشد، ولی اگر صدای بانگ و آواز عروسی از پس توی کوچه های نا دیاری هم برخیزد؛ بسیاری را خواهی یافتکه با داشتن کار و مشغله ی زندگی،سینه خیزان هم که شده باشد خود را به آن خواهند رساند .اگر هم با به ازدست دادن آبرو و شرفشان همباشد .
البته منظورم عروسی هایی است که از اوامر خدا و رسولش هیچ خبری در آن نیست.وهمه ی مردم هم که خطاکار نیستند؛ شاید این من خودم خطاکارم؛ که این گونه فکر می کنم. خداوندا؛ ظاهر و باطن مان را اصلاح و یک رو بگردان.
گر خطا گفتیم اصلاحش تو کن
مصلحی تو ، ای تو استاد سخن
(مولانا)
آمین


2