شعرناب

مناجات با خدا


ای دوست، ای دوست، ای دوست
چه خوش است با تو گفتگو
چه شیرین است با تو همدمی
چه زیباست با تو همراهی
ای دوست، ای دوست، ای دوست
تو را چگونه بشناسم؟
تو را چگونه بیابم؟
تو را چگونه بخوانم؟
ای دوست، ای دوست، ای دوست
تو همه جا حضور داری
تو همه جا نور داری
تو همه جا ظهور داری
ای دوست، ای دوست، ای دوست
بر من نظر کن، در من اثر کن
مرا شفا ده ، مرا وفا ده
روحم را تربیت کن، با من صحبت کن
ای دوست، ای دوست، ای دوست
تویی مراد من، تویی اتحاد من
تویی مقصود من، تویی معبود من
تویی اشراق من، تویی رَزاق من
ای دوست، ای دوست، ای دوست
من با تو امیدم
من بی تو بعیدم
من با تو مفیدم
من بی تو پلیدم
ای دوست ای دوست ای دوست
من با تو بهارم
من بی تو غبارم
من با توابرارم
من بی توابزارم
ای دوست ای دوست ای دوست
فقط تویی دلدارم
فقط تویی غمخوارم
فقط تویی اعتبارم
فقط تویی یارم
***
ابوالقاسم کریمی
ورامین
پنج شنبه – ۲۰ مهر ۱۴۰۲


1