عشق خدایی

وتو چه دانی که عشق چیست!؟
عشق تنها کششی ست از سوی معشوق که تو چه بخواهی ،چه نخواهی تو را به سمت خواستن وجوداو میکشاند...
عشق بسان نوری در دل، تو را رهنمون دنیا میگردد و راه و بیراه را به درستی طی خواهی کرد...
چه خوش سعادت است کسی که عشقش عشقیست خدایی و جلوه ای از حضور خدا را همیشه در بطن خویش میپرورد....
خدا زیباست و زیبایی را آفرید تا بنده اش دنیا را با دست خویش بهشتی سازد و اما تبدیل به جهنم نشود..
چه انسانهایی به بیراهه میروند و عشق زمینی که تنها شهوت را بر انسانیت ترجیح میدهد با عشق آسمانی اشتباه می انگارند و خود را بری از گناه پاک و معصوم جلوه میدهند...
عشق سن و سال نمیشناسد عشق زن و مرد نمیشناسد
عشق نیروی عظیمیست که تو را برای زیستنی با آرامش دعوت میکند...
عشق همسر و فرزند نیست عشق چیزیست که برای تو امید است و روزت به شب با امید به فردا طی میگردد...
عشق زیباست ...
خداوند عشق را در قلب انسان گذاشت تا او عاشق شود و به عظمت و ذات حق پی ببرد...خداوند انسانرا با عشق آفرید اما او پشت میکند به هر آنچه عشق است ...هر کجا شاد بودی و هر جا که لبخندی از سر رضایت دیدی ،هر جا دستی را به یاری گرفتی و هر جا آرامش قلبی داشتی ،بدان آنجا خدا حضور دارد و تو هر چه بخواهی خواهد شنید....
خدا همه جا نیست دروغ گفته اند خدا در قلب خوبان است و در آنجا که حقی را میخورند،دلی میشکنند،تکبر و ریایی میکنند یا انسانی را خار میکنند یا کودکی را می آزارند نیست ...خدا گریزان است از آن کس که بنده اش را میرنجاند.......
مراقب باش تا خدا همیشه در کنار تو و مراقب تو باشد..دلی را نشکن....