عروسی شعری از شاعر امید بهزاد

صلوات و صد درود بي حساب
از جمع ما بر جمال پاك و پرنور محمد مصطفی
وخته داواتن ته بستك شهر ما غوغان ا پا
وقتی عروسی هست تو بستک شهرما غوغا به پاست
كوچه و محله پرن و از دتيا و پسيا
کوچه و محله پر از دختر و پسر هست
بلبلی شی همره يك گل عقد تازه ی وابنيت
بلبلی میخوادهمراه یک گل عقد کنه
دسته گل تازه عروسن بلبلی هم شه دما
گل منظورش عروس هست بلبلی هم شاه داماد
شنوا دسمال و رخص پابلندين ا برا
دستمال بدست دارن و رقص پابلندی میرقصن
الوخوسای اشك شوق از چشيای با و مما
اشک شوق از چشمای پدر و مادر عروس میریزه
خونه ی بی و دما غلغله يين از بس شلوغ
خونه ی عروس و دومادغلغله هست بس شلوغه
ازتون و اچتان و اچدان همره ی نوا
میزنن و میرقصن همراه نوا
چنگ برازنده و شيكن و ادای ا گله گل
چجوری برازنده وشیک وسط جمع نشسته عروس
كم كمای شی رفتو از له پله استيج ا برا
یواش یواش میخوادبره از پله جایگاه عروس بالا
شه دما از دل خشی اشنهدن آروم و قرار
شاه داماد از شادی زیاد آروم وقرار نداره
ته نگاه نو عروسن عالمی شرم و حيا
تو نگاه تازه عروسی عالمی شرم و حیا وجود داره
وخته بی شه واشونن ا په دما ماركه موكس
وقتی عروس رو وسط جمع بغل دست دوماد قرار میدن
بر تماشای دوته ايشون خلق اتن ره نی سرا
برای دیدن هر دوتاشون مردم زیاد میان که حیاط راه نیست
شاعر امید بهزاد
وخته:وقتی
دوتیا و پُسیا:دختر وپسر
وابِنیت:عقد کنند
رخص:رقص
پابلندی:رقص اصیل بستکی پاها رو به نوبت می برن بالاهماهنگ با دستمال های رنگی
اَلُوخسای:ریختن
اَزوتان واَچتان: میزنند و میرقصند
چِنگ:چگونه
کَم کَموی:یواش یواش
امیدوارم خوب ترجمه کرده باشم
این شعربه صورت صوتی با صدای پیوند اَسمَنی درنت موجود هست.