جلوه های حقیقت (قسمت چهارم)
بسم الله الرحمن الرحیم
"جلوه های حقیقت" بیان می دارد، در واپسین لحظه های فجیع ماندن زیر آوارها، دستان یاری همنوعانمان، وسیله ای خواهد شد از امید، از شوق، از تک سو نفسهائی دگر بر ادامه زندگی، به لطف همیشه "باقی"
بر باز شدن روزنه ای از نور، آنجا که بودن نور محال گشته، و با مرگ دست و پنجه نرم می کنیم...
"جلوه های حقیقت" بیان می دارد:
در نا امیدی بسی امید است
پایان شب سیه سپید است
------------
ادامه دارد