آوارگی
آوارگی، تقدیر همهٔ آنانی است که آزادی را در عمیق ترین معنای وجودی آن دریافته اند. تنها در نوشتن است که میتوان از این آوارگی جَست و خانه ای ساخت. اما این چه تناقضی است میان آزادی، آوارگی و نوشتن.
مینویسیم تا به آزادی بیشتر دست یابیم و مینویسم تا خانه ای بنا کنیم و از آوارگی خلاص شویم. اما هرچه بیشتر مینویسیم و بیشتر آزاد میشویم، بیشتر آواره میشویم، چون آزادی بیشتر، آوارگی بیشتر است. دیگر نمیدانم بنویسم یا ننویسم؟
اگر بنویسم، آواره میشوم
اگر ننویسم نیز آواره میشوم
چه باید کرد در این زمانه عسرت و آوارگی...
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مسیح علیپور