عشق نور بخشش (مسافری از ستاره ی .... قسمت چهارم)

🙏به نام نامی حضرت عشق 🙏
استاد ادامه دادند:
در مقابل مهربانی آنچه انسان را به نسیان فرو می برد منیت است ، انسان خود ساخته فارغ ازتمام تعین ها ست ، و انرژی و شعور جاری در هستی در وجود افرادی جریان می یابد که متواضع هستند ... عطوفتی که از عجز نیست بلکه از مستی مداوم و شرب آگاهی در ساحت لحظه هاست .
ببین ، بخوان ، دوست داشتهباش اما بی نهایت آنسوی تمام داده های زمینی را عاشق باش ... که در نفس هایت هر لحظه جاریست
صدایت را می نوشم
پرنده می شوم بر لبهایت
آسمانی می سرایی بوسه ها را
سرود وجودت را دریاب سپس جاری شو در تپش های کیهانی ...
صراحت پرواز دارد یاس نفس هایت
برای اون روح های زیبا عشق ارسال نمودم از اعماق قلبم و براشون آرزوی موفقت نمودم در زمین ...
پناه می برم به پرودگار مردم ...
و زمین این سفینه ی زیبا که چون مادری مهربان و گهواره ای امن ساکنانش را با دوست می دارد ... حتی با وجود صدماتی که به او می زنند ... تابیاموزم خود خواه نباشم تا تمام مخلوقات الهی را در شرایط خود شان در نظر بگیرم تا مبادا محبتهایم بدون عشق وظیفه باشد و زمانی که صاحب قدرت و برتری بودم هرچند کوچک حتی در خانواده ،ابزار اعمال زور نباشم ...تا لبخند باشیم ، تا باران شویم ، بدونمنت ،بدون مکر .
و دوباره یاد وضعیت زمین ... اینکه تاریکی همه جانبه به میدان آمد ه است ... و انسان ها با اتصال از قلب است که می توانند رشته های طلایی عشق را برای جاری ساختن نور در زمین جان بخشند .. . مامنی که خداوند برای انسان آفرید و آگاهی و شعور و خرد جمعی تمام ساکنان آن در وقایع تاثیر گذار است ...