سفر به سرزمین دور (قسمت دوازدهم)
بسم الله الرحمن الرحيم
همه چیز به نظر عادیست و در مسیر، تو نیز عادی باش، ولی واقعی...
گاهی هستی و آنچه در آنست سعی در نا آرام بودن تو دارد...
و خواهان است، درون تو را از رسیدن زمانی که نا آگاهی آشوب بدارد...
کافیست، احساس آشوب را رها نمایی و تنها با عقل بسنجی...
آری... برای قرار گرفتن در زمان و موقعیت جدید، نیروی عقل و تفکر لازمست نه احساس...
او تو را به اندیشیدن و تعقل نمودن رهنمود کرده است، پس احساس را رها کن...
در حال باش و اجازه بده در زمان جدید تصمیم گیری نمایی...
پس حال را رها نکن با زمان عبور نما...
او با توست، موفق خواهی شد...
حرکت کن....
هنوز راه درازی پیش رو داری....
ادامه دارد...