فریبرز دارابی شاعر چرداولی
دکتر "فریبرز دارابی" شاعر و معلم ایلامی، زاده‌ی سال ۱۳۵۱ خورشیدی در بیجنوند شهرستان چرداول است.
ایشان دکترای ادبیات فارسی دارند، و سروده‌ای از ایشان در رثای سردار سلیمانی به عنوان اثر برگزیده، از سوی بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس، انتخاب شد.
▪نمونه‌ی شعر لکی:
(۱)
لکم لکستان نیشتمانمه
نام لکستان برزی شانمه
لکستان نامت برز و دیاری
لانهٔ عقابین و باز شکاری
لکیتان خاکت سرمهٔ چه مانمه
درک و دالت گل و ریحانمه
مه رولهٔ لکم خاک پیرانمه
آزای دله که م و ویشه شیرانمه
هر برزی برزه مه وای شیرانه
جا گی اگر واچ جای لک زوانه
روله لکستان تخت سینه چاکن
ارا روژ جنگ دلیرو بی باکن
روله لکستان جور شیر دیارین
زاخاو دریانه جور شمشیر کارین
لکستان مه واب باوان دیرینمه
جای خان خوانین کلام شیرینمه
ایل لکستان مرد میدانن
دیواخان وه فه ر پر اژ مهمانن
مه رولحهٔ تونم زادهٔ خاکتم
دایم غلاورچی خاک پاکتم
گیانم و فدای تاریخ دیرینت
فدای آو و خاک زوان شیرینت
شه نازی لکه تاریخ رنگینت
سیمره و کشکان روه ل سنگینت.
(۲)
ایلم لکستان، لکی زوونمه
پاکی سیمره، شوون و نوونمه
ئاوازه ی ایلم، چوی واکه شه مال
سه‌حرا و سه‌رزه‌مین، گرته ژیر بال
وینه بیستوین، چوی به‌رزی که‌وه‌ر
سربه‌رزی ایلم، دنیا گرته وه‌ر
تاریخ ایلم، پر وه سه‌رداران
وینه فه‌روخ‌زاد، وینه که‌ریمخان
لکستان ایل، پور غروور مه
یه شنای ئه‌وستا، ریشه موور مه
***
جوانه‌ل لک، سه‌ردار جه‌نگن
هنای ره‌س وه‌تن، وه رووژ ته‌نگن
دلیر و نه‌ترس، پاک و یک ره‌نگن
ئاشنا وه گه‌رد، ناله‌ی تفه‌نگن
ئه‌ر وه‌تن بکی، ئیساس خه‌ته‌ر
لکو، میدانو، تفه‌نگو، سه‌نگر
وه میدان جه‌نگ، لک دیاری یه
دویربین و تفه‌نگ و دو قه‌تاری یه
***
دوشمه‌ن ایلم، بی ریشه و ره‌گه
ده‌ریا که‌ی لیخن، وه پووزه‌ی سه‌گه؟
لکم، چوی ئوقاب، قول‌له نشینم
که‌ی پاپه‌ی مویشان، وه ژیر زه‌مینم؟
پاپه‌ی سه‌گه‌راو، ناکسان نی‌یم
بازم، په‌ی لاشه‌ی که‌رکسان نی‌یم
شاهینم، په‌نجه‌م دایم وه زووره
که‌ی پاپه‌ی شکار، مویشان کووره
نام لکستان، مدروشی چوی هه‌ور
وه هه‌رزه وه‌شان، که‌ی مه‌یو په‌کر؟
(۳)
[بعد تو]
بعد تو دی حال دلم خو نیه
عطر گل باخچه خوشبو نیه
عید گمانم هت و نوروز چی
سال مه هر کهنه من و نو نیه
شادی و آرام و قرارت هو نَیشت
ای دل سزیا منه شارو نیه
هر چی خم کهنه وه دل باله مَی
معجزه یه اِی دنگه، جادو نیه
شیوه دو چهم مس پر شراوت
چهمل چوی کهنی آهو نیه
وختی وه سر مالا تماشا مکین
مانگ و هوری چوی تو وه آسو نیه
درد خم عشق تو اِی دس نمَم
دل وه منَی ملهم و دارو نیه.
(۴)
پیری دیار دا، جوانی نمن
چی وه ایواره‌ی زنگانی نمن
ایمرو بوری حاوال پرسم بو
صو دوصو موشن فلانی نمن.
(۵)
وتم گلونی فره رنگینین!
هم ساده و خوشرنگ هم دل نشینین
وت سوزی باخ اژ عطر وهاره
رنگینی من اژ، رنگینی یاره
▪نمونه‌ی شعر فارسی:
(۱)
سیزده روز تمام است که چشمم به در است
تو کجایی که به دنبال تو دل در بدر است
اشکی از چشم تو غلتید و به چشمم می‌گفت
زندگی گاه خلاف دل ما در گذر است
تو سفر رفتی و عید آمده بر بال نسیم
دل پر درد من از آمدنش بی‌خبر است
بی‌گل روی تو گلگشت بهاران خوش نیست
نازنین سیزده‌ام گر تو بیایی به در است.
(۲)
[انتظار بیهوده]
از کوچه باغ شعرم آخر گذر نکردی
رفتی ز خاطراتم ما را خبر نکردی
صد بار بی‌بهانه تا کوچه‌ات دویدم
بر کشته نگاهت حتی نظر نکردی
فریاد خسته‌ام را نشنیدی از نگاهم
یاد از دل غریب این در به در نکردی
در کوچه با دلی خوش بیهوده می‌نشستم
هرگز نگاه لطفی بر پشت در نکردی
دل بود با نگاهی خشکیده بر مسیرت
شرمی ز انتظار این چشم تر نکردی.
(۳)
از عطر حضورت شده خوش، بوی تلگرام
با عشق شوم رهگذر کوی تلگرام
هر چند که ما را همه افسون خودش کرد
از حسن تو افزون شده جادوی تلگرام
گر عکس گل روی خودت را بفرستی
پنهان کنم از خلق به پستوی تلگرام
ترسم بزنم بوسه به تصویر تو ناگه
ناخواسته فوروارد شود توی تلگرام
شاید که بسازند به الهام نگاهت
از عکس تو استیکر و الگوی تلگرام
از قصه عشق من و زیبایی رویت
پیچیده به هر شهر هیاهوی تلگرام
ای کاش که هر ثانیه با نام قشنگت
تایپینگ تو چشمک بزند روی تلگرام
گردآوری و نگارش:
#لیلا_طیبی (رها)