روشنای ظهور

بسم الله الرحمن الرحیم
یا رازق الطفل الصغیر
امام وجه الله است. در روز عاشورا همه ی تلاش اصحاب و یاران مراقبت سلسله مراتبی از مراتب پاکی ها بود و یاران با درک این موضوع خود را سپر مراتب بالاتر می کردنند.
امام حسین ع در محضر الله شاهکاری را دید. حضرت علی اکبر به مانند اسماعیل داوطلبانه عزم میدان کرد. با احتساب این سلسله مراتب، درخواست حضرت علی اکبر ع جهت میدان رفتن آن هم قبل از شهادت جوانان بنی هاشم ، با علم به اینکه ایشان شبیه ترین مردم به پیغمبر از هر جهتی بودند و به شایستگی امامت بعد از حضرت، و اینکه امام حسین ع هم هیچ منعی برای ایشان نیاوردند واقعا دیوانه کنندست.
وقتی صحنه را میبینی این طرف چه بهشتی شکل گرفته است که مجانین عشق دور معشوق خویش چنان دلربایی میکنند که تو گویی به جای کارزار جنگ تفسیر عملی آیه ی والسابقون السابقون اولئک المقربون شکل گرفته است و دو خط آن طرف تر حیواناتی پست تر از حیوان در نماز شب خویش فکر رضایت پروردگار خویش هستند، در میابی زاهد خشک مغز در طریق وصل گمراهی بیش نیست بلکه معرفت کلید سر منزل مقصود است.
حسین زمان سالهاست ندای هل من ناصر ینصرنی سر داده است. شمر سازی از جایی شروع می شود که در درون خود دوییت سازی، چرا که حقیقت هیچگاه دو تا نمی شود. حق یکی ست و به صورت سازمان یافته با هدفی واحد شبکه مندانه پخش می شود. در هر جایی هستی خود را دریاب. اگر دوییت درون نداری خدا را شکر منافق نیستی اما در گام دوم حسین زمان را یاری میکنی؟
مهدی موعود صدایی هزار و اندی ساله دارد و در این سالها پشتیبان شبکه ی خویش بوده و هست و خواهد بود. روزی ظهور علنی حضرت شکل خواهد گرفت که سازماندهی طوری پیش برود که مراتب فرماندهی درست به پیش برود.
به عبارت دیگر، مدیریت آشکار ایشان زمانی رخ میدهد که در مدیریت پنهان مردم فهم عامه ی درستی پیدا کنند. آن روز نزدیک است.
ان شاء الله
۱۴ شهریور ۱۳۹۸