شعرناب

خیزش ابرهای مجاور

در افقی نورانی، مشرقی ترین طرحواره بود. کنار تشکیک مغربی ترین طرح.
خوابناک از بستر تردید برخاست. ابرهای مجاور با سرعت نور بین خیزش زمین و آسمان شناور شد؛تا "استیم" در اقلیم ناسوت و مراتب حضور.
کنار احساس زمین، فوج فوج زمینیان با مشرق و مغرب عالم نور در آیند و روند متصل به حادث شدند،
قدیم با اشارت ابرهای مجاور بر گستره شوم ناسوتیان ،لاجورد عقل دهمرا
بر طرق سیرملکوت رنگ می پاشاند.
زمین نگاه می کند لاهوت بر فراز چشمان آبی ابرهای مجاور عبور می کند


1