ورزشِ دینداری

ورزشِ دین داری
همانگونه که همه میدانیم هیچکس با خواندن خودآموز کشتی (بدون عرق ریختن روی تشک آنهم با حضور مربی قابل)کشتی گیر نمی شود.
(البته ناگفته پیداست که استعداد فردی نیزنقش تعیین کننده ای را این زمینه ایفا می کند.)
دینداری نیزماهیتی عملی دارد و بدون تمرین درکسب فضایل اخلاقی و بدون کمک استادِ روحانیِ(روح شناس) قابل ، امکان دستیابی به آن وجود ندارد خواندن کتاب قطعاً لازم است ولی کافی نیست مگرمی شود بدون تزکیه و جهاد با نفس مومن شد
شخصیت های منفور تاریخ اسلام (مانند شمر) نیز تئوریهای دینی را میدانستند قرآن نیز خوانده بودند ولی آنگونه شدند که می دانیم.
انسانی که با ورزشِ روحانیِ تزکیه به فضایل اخلاقی دست نیابد چگونه می تواند مومن تلقی شود آیا بدون صداقت ، عدل وانصاف ، مهربانی، درستکاری ، پاکدامنی ، شرافتو دیگر فضایل اخلاقی که همه ما بطور فطری می شناسیم میتوانیم ادعای ایمان کنیم؟؟؟
آیا بدون درمان بیماریهای اخلاقی مانند خودبینی، غرور، تکبر، ریا، حسد و...... می توانیم به شناخت حقیقت نایل شویم؟؟؟
دوستان عزیز و استادان گرامی اگر راهِ میانبری می شناسید که آسانتر و بدون زحمتِ تمرین در کسب فضایل اخلاقی وانسانی بتوان مومن شد لطفاً و حتماً راهنمایی فرمایید .