*مهم نیست در مورد من چه فکر می‌کنی*

مهم نیست درباره من چه فکر می کنی، مهم آن چیزی است که من از خود می‌دانم*..
قالب یک آرامش محض، برای دوری از هر نوع جنگ و جدل روانی، که گاها یادمان می رود چه می‌دانیم..
پس ناخواسته در گیر و دار حرف‌های بی‌خردان خود را گرفتار می‌بینیم.. چه خون دل‌ها که به خورد روح مظلومان نمی‌دهیم، چه شکستگی‌هایی که به قلبمان روا نمی‌داریم.. درد تنها یاریگرمان می‌شود..
و اما ریزفکرهای مسموم که جهنم افکارمان را هیزم می‌شوند، چرا که نمی‌دانیم می‌دانیم..
بگذار بگویند، بگذار از تو شاهنامه‌ها بسرایند، بگذار درماندگی‌هایت را به رخ بکشند، بگذار نجوا کنند..
بگذارها، در گذر کلام درجا خواهند زد اگر تو بدانی که می‌دانی..
تو می‌دانی آنچه را که باید بدانی، پس برای ندانسته‌های جاهلان بساط دانایی باز مکن و خود را با ضعف، نقل مجلس یاوه گویان..
*شاهزاده*