شعرناب

ستاره ی نزدیک و ستاره ی دور

من ستاره ی نزدیک تو هستم.اما تو خودت را ستاره ی دور قرار دادی.من ستاره ی نزدیک شدم تا رنج ها را قبل از رسیدن به تو تحمل کنم یا از تو دور کنم.اما تو،خودت را در گوشه ای دور قرار داده ای.ترسم از انزوای نشنیدن واژه های من،روح عشق و محبت در دلت بخشکد .بدان من برایت عاشقانه میجنگم .ضربت ناملایمات،مرا به عقب میکشد و مرا به سمت تو روانه میکند.من که نمیخواهم به تو آسیب رسد، پس همچنان محافظ تو خواهم بود؛ مگر مرگ مرا نابود کند.من تا آخرین لحظه محافظ عشق تو در قلبم خواهم بود.باور میکنی یا نه،من اینگونه عشق را می ‌پسندم .هر چند تو از من گریزان باشی اما من نگرانت خواهم بود .دل است و دلم اینگونه دلی هست اگر میفهمی و اگر درک میکنی.چاره ای نیست باید سوخت تا رسیدن یا لحظه ی مرگ...


1