واج‌آرایی
واج‌آرایی
به بازآورد واج صدادار یا بی صدا در یک بیت یا عبارت گفته می‌شود به گونه‌ای که خنیای آن درگوش بر جای بماند.
رشته تسبیح اگر بگسست معذورم بدار / دستم اندر ساعد ساقی سیمین ساق بود
(واج آرایی با تکرار صامت /س/ )
خیزید و خز آرید که هنگام خزان است / باد خنک از جانب خوارزم وزان است
(واج آرایی با تکرار صامتهای /خ/ و /ز/ )
واج تکرار شونده می‌تواند صدادار یا بی صدا باشد. مانند: خوابِ نوشینِ بامدادِ رحیل / بازدارد پیاده را ز سبیل
☼ تکرار واج صدادار کوتاه «-ِ » در مصراع نخست آهنگ شعر را افزوده و آرایه واج آرایی پدید آورده است.
سعید جعفری دبیر فارسی،