در سوک سمیرا خوشرو

آخرین سروده سمیرای عزیز که در تاریخ چهار شنبه اع مهر 1399 به سایت ارایه شده است
سرشار از غم
سرشار از احساس
ناگهان پر کشیده،روحش شاد ،امید که خلد آشیان باشد ،فاتحه و صلوات
نور عشق
یه عمرِ تووی غارِ بی کسی هام
توو چنگِ دیوِ تنهایی اسیرم
گلومو دستِ حسرتها فشرده
دارم زور میزنم شاید نمیرم
قفس جای قشنگی نیست اصلا
دارم دق می کنم از دردِ دوری
قناری باشی و تنها بمونی؟!
بعیده خو بگیرم با صبوری!
میونِ آسمون و رو درختا
پرنده میشه بی بالش بمونه؟
میشه مرغی بدونِ جفت باشه
مدام از عشق و معشوقش بخونه؟
نباید بیشترازاین تووی این چاه
بمونم با نم و غمها بسازم
کمک کن #عشق تا جونی بگیرم
به قلبِ لشگرِ ظلمت بتازم
میگن پایانِ شب صبحِ سپیده
میخوام پیدا کنم این روشنی رو
جدایی رو که پشتِ سر بذارم
میشینم تا ابد توو سایه ی تو
#سمیرا_خوشرو_شبنم
#چهارپاره
#محاوره
استاد علی معصومی :
سمیرا خوشرو شاعر گیلانی
عضو سایت ادبی شعر ناب که آثار ارزشمندش در این سایت وزین، زینت بخش است
متاسفانه و با کمال ناباروری خبردارشدم که جشم از جهان خاکی فرو بسته و به دیاری ابدی پر گشوده است.
وظیفه خود دانستم که از دست دادن این شاعر ارزنده خطه گیلان را به همه عزیزان ادیبم تسلیت عرض کنم.
روحش شاد و یادش گرامی باد.