بخشش2

میرسیم به قسمت خوش داستان.
گوش سپارید به من تا بگویم جریان چیست، وقتی که از شخصی بخواهیم طلب بخشش کنیم، یعنی مرتکب اشتباهی شده‌ایم در قبال آن شخص، که اینجا دو حالت داره، یا قبول داریم اشتباه کردیم، یا کاری که انجام دادیم رو اشتباه نمیدونیم.
اونایی که قبول دارند اشتباه کردند به کنار، اما بحث من اون افرادی هستند که مرتکب اشتباهی میشوند، اما نمی‌خواهند قبول کنند، اونا فکر میکنند که کارشون درست بوده، اما متوجه هستند که چه آسیبی به شخص یا اشخاص مقابل زدند؟
بهتره که هر گاه کاری انجام دادیم یا خواستیم انجام بدیم در قبال شخصی، بپرسیم که اون شخص راضی هست؟ آیا آسیبی بهش زده نمیشه؟
این عدالت کجاست؟ همیشه عذاب وجدان دارم بخاطر اینکه مبادا در قبال شخصی کاری انجام داده باشم که باعث آزار آنها شده باشد. خداوند فرصت توبه را به هر شخصی نمیدهد.
خداوند میبخشد، به شرطی که بدانیم چگونه طلب بخشش کنیم.
قسمت خوش داستان اونجایی میشه که غرورمون رو بشکنیم و طلب بخشش کنیم، از راه درست پیش برویم