حسین نجفیان
استاد "حسین نجفیان" شاعر خوزستانی، در سال ١٣٢٤ خورشیدی در مسجدسلیمان در خانواده ای فرهنگی چشم به جهان گشود و از نوجوانی، تحت تاثیر اشعار شاملو و اخوان ثالث با شعر و ادبیات آشنا شد.
ایشان قبل از انقلاب عضو شورای شهر مسجدسلیمان، ریس بانک صادرات مسجدسلیمان، ریس انجمن شعر و شاعران مسجدسلیمان و… بودند.
او اوایل دهه‌ی چهل، نخستین اشعارش را نوشت و همزمان به انجام فعالیت‌های اجتماعی، در بخش آموزش روستاییان و مردم محروم می‌پرداخت.
ایشان فعالیت های ادبی خود را با گروه موج ناب دنبال كرد و به عنوان یكی از شاعران اصلاح‌طلب شناخته شد.
این شاعر فقید، پس از دهه‌ی هشتاد دوباره فعالیت‌های خود را به صورت جدی دنبال كرد و نوشتن كتاب "هزار پرنده سكوت" را آغاز كرد.
وی همچنین در نوشتن شعر، مقاله و طنز سیاسی در اواخر دهه شصت و اوایل دهه هفتاد، با روزنامه سلام فعالیت داشت.
از وی چند دفتر شعر و داستان آماده چاپ باقی مانده است.
او بعد از آشیرعلی اعتدالی (آکتور بزرگ اجتماعی مسجدسلیمان) مطرح‌ترین نام در طایفه شهنی بود که حضوری تاثیرگذار در عرصه اجتماع و ادبیات مسجدسلیمان محسوب می‌شد و یک نسل به نظر سنی بزرگ‌تر از شاعران شعر موج ناب در این شهر است.
او در شامگاه چهارشنبه ۲۶ خرداد ۱۳۹۵، به دلیل بیماری و انجام عملیات شیمی درمانی در بیمارستان آریا اهواز در گذشت؛ و در مقبره تلبزان شهرستان مسجدسلیمان، به خاك سپرده شد.
در روز پنجشنبه نهم فروردین ماه ۱۳۹۷، به همت انجمن قلم اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی مسجدسلیمان و با همکاری موزه مردم شناسی، دفتر شعر "تو به سینه آفتابی" اثر زنده یاد حسین نجفیان در موزه مردم شناسی منطقه کلگه مسجدسلیمان رونمایی شد.
▪︎نمونه شعر:
(۱)
دوباره تکرار می‌شوم
در زایش یک درد
تا در بلندای یک سپیدار
آرام گیرم
هزار، هزار پرنده
سکوت مرا می‌خوانند
تا بر دوش برادرانم
سرود سوخته‌ی
قبیله را بازخوانی کنم.
(۲)
ای همه عالم را….
ایمان من!
بوی تو را
با پوست سر انگشتانم
که فضا را می‌کاوند تا عمق
حس می‌کنم.
من!
در پوستینه انتظار
در خنکای سره‌های نمدار چشمانم
و در باریکه اشک
جاودانی‌ات را چشیدم
ای بهترین احساس
من!
برنده‌ای را دیدم
که نام تو را بر ابرها می‌گفت
به ستاره‌ها
به ماه…
ابرها باریدند
ستاره‌ها به رقص در آمدند با تاج‌هایی از زمرد
و ماه
رخ آراست زیبا، چون قرص ماه.
گردآوری و نگارش:
#سعید_فلاحی (زانا کوردستانی)