این روزهای بی من...!
خاطراتمچالهشدهدرذهن...
قلبهاییکهبهمسلخکشاندهشدند
وبازهمتیتراولروزنامههاشدکهماعاشقیموخوشبختیم.
وارثکدامیندردبودیمکهسهمماازاینهمهشلاقهایبیحدبود...!
چقدربیعشقپلکزدیم،چههنرهاییکهدرافقمحوشدند،چهتنهاییایستادهجاندادند.
بابغضهایرسوبیزیرباران،باقلبهایبیمار،باگونههایخیس.
چقدرنامههایبیمقصدداشتیم،چهواقعیتهاییبربادرفت،چهدلتنگیهاییپشتغروبهامحوشد،
کجایاینقصهیغمگیندلهایمانگیرکرد؟!
ازهردریچهاینگاهکردمفقطبنبستدیدم.