بی تو...بی تو آسمان کابوسی ست بس تاریک بی تو زمین می گرید و آسمان آهسته سر در لاک خود فرو می برد بی تو دریا می خشکد و ماهیان در فراغ تو تک تک جان می دهند بی تو من لباس نوایی هستم دفن شده در کنج کمد بی تو فرشتگان نمی نوازند و بی حوصله برروی ابرها چرت می زنند بی تو من شعله ای هستم بی فروغ و دردی که درمان ندارد بی تو من قبری هستم خالی , و روحی که سرگردان در کوچه ها پرسه می زند بی تو من عاشقی هستم خسته دل از زمانه،از تو بی تو...
|