شعرناب

زندگی صدایت می زند

در عصر ارتباطات مجازی
گره تا کور نشده بازش کن به ویژه اگر گره زندگی ات باشد در گرگ و میش شبانه های عصر ارتباطات مجازی، پشت کوران زندگی، کلاف سردرگم شده ای .
دست بجنبان! گاهی باید در خودت طلوع کنی. آدمهای ساحل نشین ، در فضایمجازی ، ارتباطشان بادکنکی است. نخ احساس آدم ها را یکباره باد با خودش می برد تا آنسوی جزایر ناشناخته.
روزگاری کلاماز نگاه شاعر شکل می بست ، امروزه پشت تیغ ناقدان از شکل می افتد.


1