فراخوان فرهیختگان قلمرو پارسی به مکتب ادبی نورگرایی
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و درود،
موضوع:
فراخوان #مکتب_ادبی_نورگرایی
مخاطبان: جامعه ی فرهنگ و ادب خاور زمین بویژه قلمرو زبان پارسی
مطلب:
در ادبیات و بویژه شعر فارسی،
تا پیش از انقلاب شعر نو،
سبک هایی همچون خراسانی، عراقی و هندی مطرح بوده اند.
سبک های ادبی فارسی، سیر طبیعی نیازمندی های تاریخی در این عرصه بوده اند و سبکی در ادامه ی دیگری و مراحلی در میانه ی دو سبک قرار داشته است چنان که شِبه سبک یا زیر سبک آذربایجانی در میانه ی سبک های اصلی خراسانی و عراقی بوده است، اما در اروپا، بجای سبک های ادبی، مکاتبی ادبی، مطرح و دارای کلیتی فلسفی تر بوده اند و چه بسا مکتبی تازه در اعتراض به مکتبی کهن به وجود می آمد و افرادی کاملا آگاهانه و آشکارا، بنیانگذاران آن می شدند تا جامعه را از نارسایی های مکتب پیشین برهانند و کمالی برای جامعه ی خود به بار آورند و برخلاف سبک های ادبی - که تقریبا قلمروی بیش از شعر و نثر نداشته اند- مکاتب ادبی، تقریبا همه ی حوزه های فرهنگی و هنری را در بر می گرفته اند و کلاسیسم از کهن ترین و پُست مدرنیسم از نوین ترین مکاتب است.
در جریان شعر نو، بنیانگذاران آن بویژه جناب نیما یوشیج بزرگ، عزم ایجاد تحولی اساسی در شعر فارسی داشته اند و در این راه، آشکارا به سوی مکاتب ادبی اروپا بویژه فرانسه رفته و کلیشه های آنها را - البته با تعدیل هایی ارزشمند - وارد شعر فارسی کرده اند، مثلا جناب نیما هم در برون مایه و هم درون مایه ی شعر نیمایی و سپس جناب شاملو در شعر منثور، بشدت تحت تأثیر مکاتبی همچون سمبولیسم، رمانتیسم و... بوده اند و این مسیر همچنان ادامه پیدا کرده است.
به باور نگارنده، جایگاه جهانی ادبیات و فرهنگ پارسی باید چیزی بیش از گرایش فراوان به مکاتب غربی باشد و در این راه،
#مکتب_ادبی_نورگرایی - که ویژگی هایی کاملا بومی و هماهنگ با جامعه ی فرهنگی ما دارد- پیشنهاد می شود و امید است فرهیختگان گرانقدر حوزه های مختلف فرهنگی و هنری بویژه یاران ادبیات، با ارائه ی آثاری ارجمند در مکتب فلسفی، اجتماعی و ادبی نورگرایی، یاریگر این راه باشند
بویژه این که نگارنده، به هیچ جناح و شخصیت سیاسی و بهره مندی از مزایای آن، وابسته نیست و به دستبوس هیچ کسی اقدام نکرده و برای شناساندن این کار بزرگ،
هماره از خدای خود کمک طلبیده است و در این راستا، امید یاری از فرهیختگان غیرتمند بومی دارد.
ویژگی های #مکتب_ادبی_نورگرایی بطور بسیار خلاصه:
نگرش توحیدی به پدیده ها در نظر و عمل و ترسیم آن در موقعیت های دنیای امروز،
فراخوانی اندیشه های نورگرا یعنی معنوی از هر دین و مرامی و از هر سرزمینی با هدف ایجاد جبهه ای مشترک در نبرد آرماگدون،
آمیختگی سنت و دنیای پسامدرن،
توجه ویژه به میهن و بازآفرینی ارزش های مثبت میهنی نه در چارچوب ناسیونالیسم اومانیست غربی بلکه در چارچوب بومی گراییِ در مسیر توحید،
کاربرد نور، رنگ، عطر، طعم و... برای تبیینِ عینیِ انتزاعیاتِ الهی بصورت نسبی و همچنین برای تسلای انسانِ آزاردیده از دنیای پسامدرن معنویت گریز
و چند ویژگی مهم دیگر
و در برون مایه، در حوزه ی سرایش بطور ویژه به #شعر_پیشرو می رسد که آمیخته ای از سنت و نوآوری است و گونه هایی دارد همچون #سه_گانی، #آمیزه، #سروش، #سه_گلشن، #شعرسبز_یا_چندآهنگ و #شعر_تک.
درباره ی #مکتب_ادبی_نورگرایی،
توضیحات بیش تری در نگاشته های دیگری قرار داده ام که شایان جستجوی فرهیختگان ارجمند خواهد بود.
با سپاس فراوان،
#محمدعلی_رضاپور (#مهدی)
دهم فروردین هزار و چهارصد کوچنمای خورشیدی،
ایران- مازندران- بابلعشق.