پاسخ به مادری که به دختر نداشته اش نامه نوشت

با تبریک به میلاد بانوی نمونه مادر پدر حضرت زهرا و روز زن و مادر بر دوستان شعر نابی.
دوست نادیده من فاطمه .ک
نوشته بودی: به لحن شیرین اصفهانی(لهجه نمی گویم
چون کلمات عاری از لهجه بود)، دخترت را از خرید و
درخواست های نیازمندیهایش منع کرده ای.. به تکرار یک
هفته خوردن غذایی که دوست نخواهد داشت؛ تهدید کرده و حق التماس دعا به عمه آینده اش را از او گرفته ای؟
دوستانه بگویم:
این نامه را پاره کن تا دخترت که به دنیا آمد و بزرگ شد و خواند ؛
به بی خبری هایت نخندد. من خود دختر دارم کهوقتی لباس می خواست جانم را به تنش می کردم و حالاکه او خودش مادر دختری شده، هم او هم من جانمان رابخواهد که می دهیم ، هیچ خودمان هر چه نیاز دارد وندارد به پایش می ریزیم. خدا دختر که عطا کردناز و کرشمه هایش را به جان می خری. اگر بغلش نکنیحسرت عمری را به دوش می کشی و آنوقت گدای محبتش می شوی.
این پند دوستانه بود. هرچند می دانم به طنز نوشته ای اما
تجربه ام را که با خون دل بدست آوردم رایگان در اختیارت
گذاشتم تا بدانی اگر فکرت حقیقی است پس از داشتن گلی از گلهای بهشت محروم می شوی چون خدا به هرکسی دختر نمی دهد.
دوست نادیده شما
آذر.م15بهمن 99مصادف
با میلاد حضرت زهرا سلام الله علیها