شعرناب

اَلحَیاءُ هُوَ الدِّین کُلُّه

بسم الله الرحمن الرحیم
لا اله الا اللهملک الحق المبین
اصلاح کردن نیکان با گرامی داشتن آنهاست
و اصلاح کردن بدکاران با تنبیه آنان. امام علی علیه السلام
در سخن حکیمانه ی امیر المومنین علی علیه السلام اگر قسمت دوم برای خیلی ها قابل فهم باشد قسمت اول اما بشدت جای تامل و تدبر دارد. به حکم حدیث معصوم که فرمود (اَلحَیاءُ هُوَ الدِّین کُلُّه) یعنی حیا داشتن همه ی مفهوم دین است پس هر آنکه در محضر الله حیاء بیشتری دارد چه خود بداند چه نداند در سیر تکوینیِ دین قرار گرفته است که اگر مطابق شریعت اسلام هم قرار بگیرد همه ی آنچه که برای کمال لازم است را دریافت کرده است.
مطابق دستور آسمانی حضرت علی علیه السلام تکریم چنین افرادی سبب اصلاح خود به خود ایشان است. منطقی هم هست چرا که او در درون خود حیا دارد وقتی ستوده میشود وجدانش او را از کرده ی خویش پشیمان میسازد و به میزان گرامیداشت او در سیر تربیتی اش مراتب رشد او به سوی کمال موفقیت آمیز تر خواهد بود.
جالب آن است که دقیقا شیاطین عالم بر روی حیا دست گذاشته اند تا آن را از حقیقت کلمة الله بودن انسان ها بگیرند. طبیعتا این اتفاق مسیر را معکوس خواهد کرد. بیاد آوریم که حضرت دوست در قرآن بارها اشاره کرده است که ای انسان مگر با شما عهد نبسته بودم تنها مرا پرستش کنید این راه درست است شیطان بر شما دشمنی آشکار است.


2