شعرناب

نصیحتِ پسرانه


از دایرهٔکاش بیرون باش!
که قماشِ دنیانیارزد به نیم‌جُویی ونداردو نباشد غیر از راهرویی وتنهاصمدقبلِ بعد و مِن‌بعدبهمقصدرسد و تنِ بی‌‌ چارهٔ نیاز دچارِ آزست و گرهٔ کور بهخیالِ خالی باز و آوازِ دهل از دورخوش!
بدان مهمان!
هر چه خود دَوانی و به هرسمت و سویکشانی، جفت مشتِ جهان پوچ‌ست و با بسیاری پیچ، بی هیچ!
سیدمحمدرضالاهیجی
ساکوتی.هند
از مجموعه سخنِ سرخ


1