شعرناب

زندگی

بیایید زندگی را سخت نگیریم!!!
بدانیم که خدایی هست!!
شوق وصالی هست!!
لحظه ها می آیند و میروند!!
چه خوش چه بد!
آنچه می ماند خداست و نام و نیک!
با مردم مهربان باشیم و با هم زندگی کنیم، و بیاموزیم زندگی کردن را!!
زندگی تمثیل رودی روان است،که به جلو رفت به عقب بر نمی‌گردد!
پس چه خوش است تا آن گه که پر عمق است در آن شنا کنیم،که گر رفت و کم عمق شد شنایی در کار نیست!!
به قلبمان گوشزد کنیم که اینجا جای ماندن نیست، زیرا کسی که به جایی دل خوش کرد تن به رفتن نمی‌دهد، وابستگی ها مانع بلند پروازی ها هستند که باید از آن ها رهایی یافت!!
آنها را از بالهای پروازمان با تیغ عبادتهایمان جدا کنیم و پروازی بلند برای دیدن یار کنیم!!
خوشا عاشقی که به بوی دیدن یار چنین مشتاق پرواز است!! شُکراً یا اَللّٰه


1