شمس الرحمن فاروقی
شمس الرحمن فاروقی
شمس الرحمن فاروقی نویسنده، شاعر و منتقد زبان اردو، در ۱۵ جولای ۱۹۳۵ در بهارات هندوستان دیده به جهان گشود. او که یکی از مفاخر ادبیات زبان اردو بود، سال‌های آخر عمرش را به شهر الله‌آباد سفر کرد و در این شهر سکنیٰ گزید.
وی مجله‌ی بسیار مهمی به نام «شبخون» منتشر کرد که تأثیر جدی در تغییر سلیقه ادبی مردم از کلاسیک به شعر نو ایفا نمود.
فاروقی بیشتر به خاطر نوشتن اشعار و نوشته‌های انتقادی ادبیات غرب و ورود آنها به زبان و ادبیات اردو شهرت پیدا کرده بود. این نویسنده هندی سال‌ها در مجله شبخون به نوشتن داستان و اشعار اردو زبان مشغول بوده و حدود چهار دهه گذشته مجموعه اشعارش با عنوان کاروان در این مجله منتشر شده است.
فاروقی در کنار مجموعه‌های شعرش تلاش زیادی برای احیای داستان‌گویی شفاهی به زبان اردو صورت داد و به شدت تمام عمرش با داستان‌نویسی به سبک غربی مخالفت کرد. وی در مصاحبه‌ای گفته بود: "در کشورهای غربی ادبیات سیر تحولات اجتماعی را دنبال می‌کند ولی داستان‌گویی شفاهی به تمام ابعاد انسان و زندگی‌اش کار دارد."
از مهم ترین آثار وی:
✓ «شعر شورانگیز» (چهار جلد، شرح شعرهای میر تقی میر، شاعر معروف کلاسیک در اردو)
✓ «دوره آغازین زبان اردو؛ از دیدگاه تاریخی و فرهنگی»
✓ «شعر، غیر شعر و نثر».
این شاعر و نویسنده‌ی بزرگ اردو، در ۲۵ دسامبر ۲٠۲٠ برابر با ۶ دی ۱۳۹۹
در سن ۸۵ سالگی به خاطر ابتلا به ویروس کرونا درگذشت.
جمع‌آوری و نگارش:
#سعید_فلاحی (زانا کوردستانی)