لذت شناخت

بسم الله الرحمن الرحیم
یا رب العالمین
عشق به دانستن را فلسفه
و
دانستن عشق را عرفان میگویند.
دیدار ابوسعید ابوالخیر با ابو علی سینا که مدتی به درازا کشید. وقتی تمام شد از ابو علی سینا پرسیدند چه شد؟ گفت هر چه را من میدانم او میبیند و هر چه را او می بیند من می دانم.
فیلسوف دغدغه مند است نسبت به حقایق عالم تا به آنها برسد. اما عارف بنده ای عاشق است که به حسب اطاعت بی چون و چرای رب العالمین، پرده های حقایق از روبرویش برداشته میشود و به مقام شهود نسبت به حقایق عالم میرسد. هرجا که حافظ در اشعارش مینوسد پیر مغان منظور عارف کامل است. که در مرتبه ی عرفان به آخرین حد رسیده است.
مشکل خویش بر پیر مغان بردم دوش
کو به تایید نظر حل معما میکرد
سالک الی الله راهروی طریقی است که در نهایت کار امیدش این است عنایتی شود تا نزدیک ترین فاصله به وجه الله برسد.
زیبایی های خلقت آنچنان زیادند که واقعا بازی در این دنیای دون چه غفلت ها که بر سرمان آورده و ما را از آن راه زیبا غافل کرده است.
تمثیلی معنادار از درک حالت یک عارف کامل از زیبایی های خلقت نسبت به یک انسان عادی مثل درک ماشین حساب از عالم اعداد است نسبت به هوش مصنوعی از عالم اعداد.که البته در مثال مناقشه نیست.
ذکر این نکته لازم است که رب المشرق و المغرب آن پروردگار شرق و غرب در قرآن (سوره مبارکه فصلت آیه ۵۳) میفرماید:
سَنُرِيهِمْ ءَايَـٰتِنَا فِي‌ الافَاقِ وَ فِي‌ٓ أَنفُسِهِمْ
تمثیل دو افق در جهان بیرونی و درونی(انفسی) بسیار راه گشاست. و دلیلی بر این حقیقت که سالک هیچ گاه در مسیر رسیدن به افق خورشید به پایان راه نمیرسد، آنچنانی که در دنیا میبینیم هرچه به سمت افق خورشید گام برداری به خورشید دست نخواهی یافت، در سیر انفسی نیز هر چقدر گام برداری به شمس وجود حق نخواهی رسید. و این زیبایی کمال است.
امیدوارم با عنایت رب العالمین به این مهم دست یابیم. البته نکته ی بسیار بسیار مهم در طی طریق آن است که انسان برسد بدان جا که الله شایسته ی اطاعت و بندگیست و با اخلاص کامل و بدون نتیجه گرایی تنها برای اطاعت از اوامر حضرت دوست عبادت کند، مراتب قرب و عرفان تکوین عالم میشود، نه قراردادی و دل بخواهی.
و من الله توفیق