شعرناب

کوه

به هر جایی که رفتم وقتی اسمت را میشنیدم روحم عاشق میشد همیشه دوست دارم صداتو بشنوم جلوی آینه تکرار کردم یک بار دوبار صدبار فایده نداشت روی کوه بلندی رفتم تا اسمتو فریاد زدم دو سه بار دیگر هم اسمت ب گوشم میخورد آنقدر اسمت را فریاد زدم تو گوش هایم پر از اسم تو شد...


1