بزرگوارانه

بزرگوارانه
بنده خدایی را گفتند :
چرا شما وقتی خبردارمی شوید که مردم ، پشت سرِشما تهمت میزنند وغیبت میکنند وحتی میشنوید که در حضورتان از تهمت و توهین به شما دریغ و مضایقه نمی کنند ، چرا با آرامشی خاص ، بدونِ عصبانیت، ضمن ردّ کردنِ آرامِ آن سخنان لغو و ناجور، بزرگوارانه می گذرید و برخوردِ تندی با آنها نمی کنید ؟
بنده ی خدا گفت : اول اینکه خدا را شاهد ماجراهایمان میدانم و بعد ، خود را که بهتر از آنها می‌شناسم و میدانم که آنهمه، دروغی بیش نیست واین را میدانم که با این کار، قسمتی ازاعمال خوب شان درمحکه ی عدل نصیب من میشود ، پس سکوتِ هرچه بیشترم ، وضع اعمالم را بهتر می نماید .
من صبوری را بهترین راه میدانم درمیانه ی این دنیای پر حرف و حدیث .
بهمن بیدقی 99/8/11