نماز

بسم الله الرحمن الرحیم
لا اله الا الله الملک الحق المبین
امام علی ع
صبر تحقق نمی یابد مگر آنکه سختی مخالفت با عادت را تحمل کنی.
چقدر درک روانشناسانه لازم است تا جمله ی بالا را فهم کنیم؟!!! اصلا با مسیری که جامعه ی جهانی پیرامون روانشناسی رفته آیا توانسته است مشکلات بشر را حل کند؟!!! براستی چرا بشر جدید در ابتدای راه جوانی دچار افسردگی های گوناگون میشود؟!!!! چرا لذت گرایی مد نظر غرب ( منظور هر آنچه که دلم میخواهد ) نتیجه ی بلند مدت معکوس دارد و در کلیت ماجرا در حیثیت فردی و اجتماعی از بشر جدید فردی ناشاد ساخته و یا اگر شاد هستند در حد اقل ترین شادی به سر می بردند و اصلا دریچه ای از بهشت روبرویشان باز نمیشود؟!!! چه میشود که مفاهیم شادی صورت کاملا مادی و ابزاری گرفته و بشر جدید به طور متحد الشکل شادی یا خوشبختی را لزوما در داشتن فلان فاکتور در زندگی و نداشتن آن را از دست رفتن خوشبختی و شادی می داند؟!!! اصلا سوالی فراتر چرا بشر جدید متحد الشکل شده؟!!! به چه معنا؟! یعنی بدنیا بیاید رشد کند ازدواج کند شغل پیدا کند دارای فرزند شود زندگی کند تا اینکه بمیرد. بهتر است به این زندگی نهیب زد و دنبال حقیقت بود. تا جواب را پیدا نکردی زندگی با مردگی فرقی نمیکند.
و اما نماز
واسطه ی فیض الهی و اتصال به بهشتِ ادراک عقل( که لذت حقیقی در کسب عقل و دفع جهل است). آنان که ساحت عقل را می شناسند با مراقبت از نماز از تکلیف به میل درونی پیرامون انجام واجب می رسند و این گونه است که دیوانه وار منتظر لحظه ی وقوع نماز می مانند. نمازی که سراسر عالم را فرا گرفته است و جمیع مخلوقات عالم، پرندگان و درختان دریاها و کوه ها آسمان ها و زمین هرآن چه هست تسبیح گویان حضرت دوست میشوند. گویا این نماز نیست که آنان را فرا میخواند بلکه آنانند که نماز را فراخوانی میکنند. اینگونه است که حکمت وجوب نماز را در میابی. چرا که اختیار انسان او را از جمله ی خلائق عالم در عبودیت غافل میکند مادامی که به خود واگذار میشود. در تکلیف سختی هست، ولی در هر سختی آسانی هست. بعد از مرتب شدن نماز در ساعت خاص خود، کم کم علاقه مند میشوی و این مسیر سلوک عرفانی عبد است. خداوند حکیم شناخت درستی از انسان بدوی دارد. نماز اصلی ترین مسیر الی الله است. اهمیت نماز بسیار بالاست. عملی که در تکرارِ بدون عادتِ آن در میابی که چه افزایش معنوی و استغنای روحی در بازگشت معراجیِ این سفرِ معنویست. معصوم فرمود هر روزی که در آن گناه نشود عید است. نماز مانند رودی جاریست که گناهان را میشوید و پنج مرتبه روح را جلا میدهد و شاد میکند.
نماز ستون دین است.