شوق زندگیجانِ رفیق درسته این روزها آدمهای بدحالی که انگار دارن لبه ی تیغ راه میرن زیادن، آدمای پف کرده ای که معلومه هر شب با یه مشت قرصای ضدافسردگی به زحمت تونستن بخوابن. انگار همه تو یه چاه عمیق گرفتار شدیم امااینوبدون که هنوزم طنابهای زیادی هست واسه رها شدن، آدمای کمی هستن که تونستن طنابها روپیدا کنن یا اگه پیدا نکردن خودشون طناب رهاییو بافتن... پس تو هم بدون توجه به قضاوت بقیه شاد باش ، با ریتم زندگی برقص،آواز بخون ، کتاب بخون،دوستی کن با شعر ،موسیقی، با حیوانات با گلها. حتم داشته باش شوق زندگی باز خواهد گشت. برقص با من که کنون عاشقانه میرقصم نگو که نیست آهنگی به ساز زمانه میرقصم بهار
|