مداد و کاغذ باشد من خوشحالم
دلار و طلا و زمین وخودرو و.... گران شدفدای قافیه های گمشده ی شعرت.برای من یک مداد و کاغذی سفید کافیست نه طللا دارم نه دلار
بگذار اوج بگیرند ما منظر فرود سختش در کره ی ماه مینشینیم
بخندیدید به ریش ما. میخندیم به فرودی که از اوج می آید چه غباری بپا شودما هیچ بلدنباشیم صبر وصبر و صبرو خوب بلدیم