نوعی خاص از عروض در سبک های نگارنده (6)

نوعی خاص از عروض در سبک های نگارنده (6)
در شعر سبز(چندآهنگ)،
از بحری عروضی به بحری دیگر منتقل می شویم.
در قالب‌های سروش و
سه گلشن، شیوه ی عروضی شعر ممکن است بصورت سنتی، نیمایی یا آزاد باشد
و ممکن است یک لَخت یا بیش تر، سبک عروضی ویژه ی نوع سوم را داشته باشد.
نمونه ها:
سروش 1
کهکشان، بی تو، خالی از نور است/
بی تو، خورشید، هلیومِ کور است/
نور، گرم و لطیف و پرشور است/
دور از این نور، کفرِ مهجور است/
هستی از نور عشق، مسرور است/
الله نور السموات (السموات)
و الارض.//
وزن این سروش
در لَخت های غیر پایانی:
فاعلاتن مفاعلن فعلن
و در لَخت پایانی (در پی دگرگونی مرتبط با کوبش پایانی) بصورت:
مفعولُ مفعولُ مفعولُ فعلن.
سروش 2
کارگر، باز می دود پیِ کار
(فاعلاتن مفاعلن فَعَلن) /
می دود، می دود، می دود
(فاعلن فاعلن فاعلن) /
با شتاب و بدون هیچ قرار
(فاعلاتن مفاعلن فَعَلن) /
نمی رسد، نمی رسد، نمی رسد
(مفاعلن مفاعلن مفاعلن) /
هرچه می دود، می دود،
می دود هر بار
(فاعلاتُ مفعولُ مفعولُ مفعولن) /
کارگر مانده در تسلسل دور
(فاعلاتن مفاعلن فَعَلن). //
سروش 3
مادری، یاد روزهای قدیم
(فاعلاتن مفاعلن فَعَلن)/
یاد دوران باصفای قدیم/
به وفای قدیم
(فَعَلاتُ فَعَل) /
بر لبانش دوباره لالایی ست/
مثل حال و هوای قدیم
(فاعلاتُ مفاعلُ فع) /
دخترش روی خطّ کهریزک. //