شعرناب

گذر عمر

به نامِ او
نهایتِ ما فهمِ حقیقت است، چیزی که مهمّ است فهمیدن است، هدفِ خلقت فهمیدن است و در نهایت به آنچه که نمی‌دانیم پی خواهیم برد؛ فهمیدن مقصدی است که به آن خواهیم رسید.
امّا اکنون که در نوعِ انسان صاحب عقل و اندیشه و خِرَد هستیم چرا اندیشه نکنیم؟
چه بسا در زندگیِ دیگر، پس از مرگ؛ صاحبِ این توانایی نباشیم.
می‌گذرد عمر و ما
بی‌خبر از این گذر
بی‌خبر از علّت و بی‌خبر از ماجرا
امّید است از اهل اندیشه شویم و بی‌خبر عمرمان تمام نشود...
"پایدار باشید، یا حق!"


1