حشمت منصوری جمشیدی
حشمت منصوری
استاد حشمت‌الله منصوری جمشیدی از شاعران برجسته و توانمند کُردی‌سُرا در تاریخ ۱۰ دی ماه سال ۱۳۱۵ در ایلام به دنیا آمد. او فرزند رستم و از طایفهٔ بزرگ کورد و تیرهٔ تشمال دوستعلیوند بود. کامران و کیانوش دو پسر ایشان نیز از شعرای معاصر ایلام هستند.
تحصیلات خود را در مقاطع تحصیلی تا دیپلم در ایلام گذراند و در سال ۱۳۳۷ به دانشسرای تربیت معلم رفت. پس از فارغ التحصیلی به خدمت آموزش و پرورش درآمد و از سال ۱۳۳۸ در دورترین نقاط استان ایلام به تعلیم و تربیت روستاییان مشغول شد تا اینکه در سال ۱۳۷۳ از خدمت آموزش و پرورش بازنشسته شد.
او نامی آشنا در حوزه شعر کردی ایلامی است که دغدغه اصلی این شاعر انعکاس مسائل اجتماعی و محیط پیرامون در قالب مثنوی بوده است. ایشان در سرودن شعر به زبان‌های کوردی، لری و فارسی طبعی و زیبا و روان داشت و اشعار کردی او مورد توجه بسیاری از مردم ایلام واقع شده است.
از وی دو مجموعه اشعار، "به‌یان ده ئاسوو" به معنای طلوعی در افق و "ده‌لیل و دلبه‌ر" چاپ و منتشر شده است. همچنین در سال ۱۳۸۸ کتابی شامل دو مثنوی بلند بالای "دلبر" و مثنوی "والیه" از ایشان به سعی و اهتمام آقای محمد جلیل بهادری چاپ و منتشر شد. استاد علاوه بر ذوق بی‌نظیر شعری و ادبی در دیگر زمینه‌های هنری چون نقاشی رنگ روغن، سیاه قلم و مینیاتور و مجسمه‌سازی فعالیت داشته است.
مثنوی از او تحت عنوان "لفانگ" که داستانی در مورد دو دختر دو قلو به نام‌های "گلچهره و حیران" هست که یکی دارای سیمایی زیبا و دیگری فاقد زیبایی چهره است، از زیباترین و پر مخاطب‌ترین اشعار ایشان بود.
سرانجام استاد حشمت منصوری جمشیدی در شنبه دوم فروردین سال ۱۳۹۹ در سن ۸۴ سالگی درگذشت.
- برشی از منظومهٔ عاشقانه دلبر:
یه‌ێ شه‌و جا خسۊم ده‌وهر ئه‌یوانه
رشانۊم جرعه‌ێ ده‌ته‌ێ لیوانه
جه‌م بۊمنه‌و یه‌ک سێ چوار دێوانه
مِ بۊم و خێاڵ و مانگ و په‌ێمانه
وتم وه خیاڵ تون ئێ ئێمامه
ده‌رکه‌ره‌م ده ده‌س ئێ نه‌ونه‌مامه
خیاڵ وت وڵ که ئێ فکرِ خامه
بنووڕ وه‌ێ هووره ده‌ێ حه‌ڵقه‌ێ جامه
تمه‌ز مِ ده ده‌ورِ خوه‌م بێ خه‌وه‌رم
دڵبه‌ر ها ده‌کوڵ، ده‌بانِ سه‌رم
مانگه‌شه‌و ده‌ژێر تاقِ ئه‌ێوانه
عه‌کسێ خسگه ده رۊ لێوانه
لێوانه یه‌واش هاوردم ئه‌و بان
جوورێ نه خوه‌رێ ده‌سه‌یلم ته‌کان
شه‌راوه نووشیم هه‌وه یه‌ێ هچان
ده‌نگ دڵبه‌ر هات، وته‌م: نووشِ گیان
وتم: قوربانت، یه‌کِ تر نووشیم
وه ده‌س پاچه که‌رواسه‌م پووشیم
وه ئێحترامێ ده‌جا ئه‌ڵپه‌ڕیم
شه‌راوه ده رۊ ده‌س و ده‌م سڕیم
نه‌سیم دچه‌سپان خوه‌ێ وه قامه‌تێ
قامه‌ت چِ قامه‌ت؟ چۊ قیامه‌تێ
عه‌ترێ دیاورد ده‌لار وله‌شێ
ئاێم حه‌ز دکرد ده‌بوو خوه‌شێ
مانگه لێزگرتۊ ده‌ژێرِ قاوێ
مانگِ ترخه‌فتۊگ ده‌پشتِ چاوێ
مهر مانی نه‌قاش راحه‌ت بنیشێ
بتۊه‌نێ ره‌سم سیماێ بکیشێ
کی تۊه‌نێ بکه‌ێ نه‌قڵ ئه‌و شه‌وه
وه‌سف جه‌ماڵ ئه‌و خوداێ که‌وه ...
جمع‌آوری: سعید فلاحی (زانا کوردستانی)