جمعه ۶ مهر
|
|
|
|
بالگردی خورد به کوه و،
کنده شد پروانه اش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلام ای یار شیرین، دلربا
کجا رفتی که رفت دنیای ما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دردی که مرا کرده زمینگیر وخیم است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرغ مریض این قفس یاد تو هست هر نفس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من بودم و آرزوی خام وصال سحر
......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق را دیوانه ها در آینه رو کرده اند ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از هر زمینی رو گرفتم تا در قلبش
سامانه ای باشم بدون ذره ای کمبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درآخر نیش خود زد مار موذی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم من بود دوان در طلب آن می ناب
که دوا سازم از آن زخم دلی بس ناسور
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا دیدی گذر کردی،نماندی
به قلبم رد عشقت را کشاندی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لبخندِ تو در موزۀ دل وِردِ زبانست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا لعنت کن انسان را اگر فرمانده ی شر شد
اگر تا غنچه روئید و سپس در باطنِ خر شد
زِ آب و گِل بنا گ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر امروز بکامت همه شیرین شکران خواهد بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوشاروزی که کودک بچه بودم
به بازی من خراب کوچه بودم
کنارم دوستانی خوب وزیبا
یکی شیرین وآن دیگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مژدگانی بده دل اهل تمنا شده است
به تمنا نگهم غرق تماشا شده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گذشت آن شور و شوقِ نوجوانی
همه، در هیچ و پوچ و بی نشانی
به سختی طی شد آن ایّام و هرگز
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غم چون که به جان رسید دل بشکست
درد آمد و یکباره ز دل ، تن بشکست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من یخی بودم که دیگر،
کاملاً وارفته ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفت هستم تا ابد
اما ابد نزدیک بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرگز نیا دور و برم غرق فریبم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از بودن تو کنار خود خرسندم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در پس همهمه اینهمه درد
لای این زخم عمیق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این «خود» من یا آن «خود» من؟!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آتش عشقت هنوز از سینه بیرون می زند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امروز
که دیروزها و فرداها می اندیشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🍀در آستان جانان🍀
🍀گر بودی همچو باران🍀
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گشتم فدای نفاق در کِرد و کارِ تو
شد گوهرِ محبّتِ من، خاکسار تو
هرچه اندوخته بودم از راهِ اعتبار
ر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما طالعمان همچو شب تار نبود
لب تشنهٔ بی تاب و تب زار نبود
ای کاش نگیرد چو مهی روی ز ما
رویم سیه ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیدم که او آمد
از روبه‌رو آمد
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غصه کم کن چون در این دِه پیروان حزب باد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قلم..؟
روزگاری کز عدالت خالی است
درخودت بشکن قلم ؟ ناعادلی
بغض صدهاساله ای در نای نی
راوی ح
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفتم پی خلوتکده‌ای دور زمیهن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو زندانبان و من در تار زلفت گشته زندانی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دوست در تو که می نگرم
تو را چون آینه میبینم....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من کنارت می‌شینم تا موهاتو شونه کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلا زین سینه خاموش هنوز آواز می آید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درود و عرض ادب
بیا کم کن ز گفتارت اگر ها را و اما را
بده بر دیده گرمم دوباره این تسلا را
شبیه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در این سیاه‌چاله که نامش....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگو که دادِ نفس ها فغان نخواهد شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در فکر تو درگیر سکوتم متوالی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
غزل مَس دِ شِراوِ چَشّیاتَه
(غزل مست از شراب چشمهایت)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گر که گاهی خوش نمی گردد به کامت روزگار
یا که سنگی سخت می بندد به گامت روزگار
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای لبت قافیه پردازِ تمام شعرم
با ردیف نگهت محو شدم
دل و جان رفت به یک نیم نگاه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نوشداروی خودم را
به خدا! می نوشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جز خاک‌وخونِ خویش چه خاکی به سر کند؟!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنکه فکر مردم بیچاره و در ویش نیست.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلا آخر به رسوایی، بگیرد آه این عاشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
متأثر گشته ام ،می اندیشم
به چه می اندیشم.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرچه پیدا بود از چشمم پریشان حالیم
هرکه احوال مرا پرسید ، گفتم عالیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بادی شدم رقصان میان هر خیابان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش میدونستم کجایی
اونوقت می اومدم با کله پیشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشم روشنگر صبح
یه بغل ترانه ساخت
توی تنهایی شب
یه مسافر جا گذاشت
امان داد این جهان را آن طلوع
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از تنهایی شبهای گورستان نمی ترسم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرم لبریز از فکرت و شاید گاه می‌ریزی
کنارم نیستی اما به افکارم گلاویزی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو ای سیمین تن شیرین نگاه
شه مشرق زمین، شهزاده ی گیسو حنا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفت چشمانی
خیره به در ماند
نمیدانم چند فصل
را با رویایِ تو زندگی
کردم.
آگرین_یوسفی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قصه ام را در هوائی از پریشانی بخوان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای خوش آن روز که از عشق پریشان بودم
شهربند حرم حضرت جانان بودم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این چشم تو رحمی به منِ زار ندارد
انگار بجز کشتن من، کار ندارد
در مردمکِ چشم تو دنیای غریبی‌است
وآ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیر گؤل اوزلی دلبرین وصلینده عطشانم هارای
بی قرارم روزوشب عشقینده ویلانم هارای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل می بری از حاجیان پیر و باکت نیست
شرک عظیمی در سر ِ زوّار می افتد . .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش قلبم را به تو هرگز نمی شد مبتلا ................
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۶۹۰۰ پست فعال در ۱۵۸۷ صفحه |
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
بانام ویاد خدا و درود برشما جناب بذلی ع
آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)
سید هادی محمدی
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
شاهزاده خانوم 
درود بر شما 
مهدی انصاریان نصما 
