جمعه ۶ مهر
|
|
دیوانه و بیگانه زخویشم، تو چه کردی
محتاج جفا، طعنه و نیشم ، تو چه کردی
|
|
|
|
|
شیار 143
شدم گریان در آغوشم تورا،
بوسیده ام.
لاله ام را بر خدای دشت ها،
بخشیده ام.
|
|
|
|
|
چه کنسرت جالبی !
وقتیکه ماهِ کامل ، دَف میشود و،
|
|
|
|
|
در من نه دگر تاب و توان نیست
|
|
|
|
|
ای جان من که عشق تو طوفان به پا کند ..
|
|
|
|
|
نگاهت جان تازه می دهد بر قلب این مرده
|
|
|
|
|
از قطعه های پرت من بگذر
پایان بگیر، گم کن مدارم را
من نیمه ها از خود طلب دارم
نصفت نیابد کل شهرم
|
|
|
|
|
دل شیشه احساس و در آن عشق تو سنگ است
بشکن تو دلم را که غمت نیزقشنگ است
خورشید که هر صبح به ما
|
|
|
|
|
بوق قطارگاهی مفید ترین آلودگی دنیاست!
|
|
|
|
|
خیالت را هم آغوشم عجب رویای شیرینی
تو هم آنجا مگر هر شب مرا در خواب میبینی
|
|
|
|
|
مادرم هر روز می گفت
مرگ بوی سیب آدم را می دهد
|
|
|
|
|
پنبه شد هر رشته من مو به مو
|
|
|
|
|
می بندم این دو چشم رویایی
تا شوم مست از عطر تنش
تا که نوشم پیاله افسون
از دو چشم شراره فکنش
|
|
|
|
|
یک غزل و دو رباعی از مهدی ملکی الف همراه با عنوان
|
|
|
|
|
لعنت به تو وفکروخیالت
لعنت به تو که ارومه حالت
وای به من که بستم به تو دل
لعنت به تو که د
|
|
|
|
|
در باغی از ترانه
می جویم برای تو یک ترانه
|
|
|
|
|
در هر تپش لبهایمان بر هر هراسی بوسه زد /در هر تپش بخشیده شد لبهایمان زیبایِ من
|
|
|
|
|
زمان از فرسایش من باز ایستاد!
|
|
|
|
|
گاهی یک بغض فرو خورده مرا راه نفس میگیرد
|
|
|
|
|
مکن تعجیل تا پایان مسیری نیست
|
|
|
|
|
بیدار باش باغبان بوی کلاغ می رسد
|
|
|
|
|
برده نگار من ز من حلاوت بهار را
صید نموده ،ناگهان آهوی من شکار را
نرگس و یاس و یاسمن ز
|
|
|
|
|
ناراحتم ازاین آوارگی ها
ناراحتم ازاین دربدری ها
|
|
|
|
|
من اگاهم که دیشب لحظه ای از من گذر کردی
و گویی کودکی بودم که می گفت بازمی گردی
|
|
|
|
|
دیدی هرگاه پری زدی پرت را چیدند!
زندگی درس ها داد و مبلغش درد بود
|
|
|
|
|
ارنی گفتن من، و لن ترانی همه تو
|
|
|
|
|
همه دم تو در خیال و تو شدی خمار مستی
که از آنِ اول ای جان به دلمچه خوش نشستی
|
|
|
|
|
زندگی چیزی نبودی جز خشونت جز ریا
|
|
|
|
|
تو رهدی و دلُم تنگه تونه
بین مو و دل همه دَم جنگه تونه
|
|
|
|
|
قطعه قطعه جسم ها رویِ زمین
باز هم تکرار عاشورا شده
|
|
|
|
|
با توام! ای مَحـرٕمِ "اَسـرارِ" مـن
با توام! ای بــاور وُ "انـکار" مـن
ای "بهـارِ" خنـدهات عطرِ
|
|
|
|
|
به نام جهاندار جان آفرین
همان کردگارِ زمان و زمین
|
|
|
|
|
افکاری که مرا با شمردن عجین کرد
|
|
|
|
|
چنان در جانِ من رفتی که خود هم بیخبر بودم...
|
|
|
|
|
از بعدِ باخت آس تو بالا نمیرود
|
|
|
|
|
دخترکان کویرتاب از کف دادند
|
|
|
|
|
چه اضطراب خامی میان فهم زندگیم خفته است
اه چه دردیست فهمیدن
میان حجم ناباوری های ریشه دارمان
به
|
|
|
|
|
به تماشای تو رفتیم به دیدن نرسید
|
|
|
|
|
همه را "عزیز" خواندم
تا برادران بغض
بر گلوی "ماه مصرم "
دشنه ی حسد نَبرَد...
|
|
|
|
|
قرار ندارم ، که نبینمت ، گاهی
تو بر سر راهم، نشان بده راهی
|
|
|
|
|
اکسیر عشقی تو مگر، که این گونه مستی میدهی
با بوسه ای تا عمق جان در من سرایت کردی
|
|
|
|
|
هنوز آغوش این ملت برای آمدن باز است
|
|
|
|
|
به رنگِ شب نوشتنی
به رنگِ بی پناهی
تو چشمای عاشقم
هزارتا غصّه کاشتی
|
|
|
|
|
کاش بی زن داشتن ، فرزند دختر داشتم
|
|
|
|
|
روزی از آفتاب خواهم پرسید
|
|
|
|
|
عاشقی در شهر ما بیماری مسری شده
گفته اند از راه چشمانت سرایت میکند
|
|
|
|
|
هنوز مانده بفهمی چقدر دلگیرم
|
|
|
|
|
کم طاقتم اما سر تو حوصله دارم...
|
|
|
|
|
زیر تابلو، لطفا آشغال نریزید!
|
|
|
|
|
خوشا احوال آنهایی که دلها شاد کردند
|
|
|
|
|
اتفاق جالبی امروز افتاد !
|
|
|
|
|
جهان در چشم دل مرده رخ مردار میماند...
|
|
|
|
|
ای دل .اجتماعی
از ما و منی ای دل حذر کن
جان پاک کن وازخود گذرکن
بر درد و غمِ مردم نظر کن
شامِ
|
|
|
|
|
از لحظه ی دیدارو هنگامه ی لبخندش
شاکر ز وجودم من ، هر دم که برآرم دم
|
|
|
|
|
نیمه زندگیم
حضرت جاااان
بوس و آغوش و بغل
نیمی از زندگی است
مابقیش معلوم
زل زدن خیره شدن در چشم
|
|
|
|
|
دلم خلوتی ساده میخواهد
چند خطی شعر حضرت حافظ
مرا می برد به دنیای خاطرات دور
چشمانم تَر میشود
|
|
|
|
|
تو از تنهاییِ شب های آغوشم خبر داری؟
|
|
|
|
|
کی شانه زدی به سر که بی تابم باز!
|
|
|
|
|
یک بیابان یاد او در شب هویدا می شده
|
|
|
مجموع ۱۲۶۹۰۰ پست فعال در ۱۵۸۷ صفحه |