سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

چهارشنبه 5 ارديبهشت 1403
  • شكست حملة نظامي آمريكا به ايران در طبس، 1359 هـ‌.ش
16 شوال 1445
    Wednesday 24 Apr 2024
      به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

      چهارشنبه ۵ ارديبهشت

      پست های وبلاگ

      شعرناب
      چرا باید نمازخواند؟
      ارسال شده توسط

      بهمن بیدقی

      در تاریخ : يکشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۸ ۰۰:۲۶
      موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۴۱۹ | نظرات : ۰

      چرا باید نمازخواند؟
       
      در این داستانِ زندگی ، که نویسنده اش خداست و سوژه اش تو ،
      چه حقی داری که به خالقت بی شرمانه بگویی که من اینچنین که تو خواستی نمیخواهم باشم ،
      یا آنچه را ازمن خواستی نمیکنم
      آن بهترین، که برای نقش مکمل داستانش تو نابوده را اجازه بودن داد، تورا اینچنین که هستی وباید باشی آفرید
      حال ناراضی ای ؟
      قصد خودکشی داری ؟
      خود می‌دانی اگر چنین کنی ، نویسندۀ دقیق و حاذق و باریک بین و لطیف طبعی که در این بیکران، حتی نقطه‌ای را بی‌مورد ثبت نکرده ، اگر که ورقه چرکین جوهر پخش شده ی خونین و مالی شده  آلوده به تو را پاره کند و در آتش اندازد ، حق دارد .
      تو که لیاقت ایفای نقشی دراین همه دنیای واقع، یافته ‌ای اگرکه دائماً نتوانی سپاس این توجه را بجا آوری لااقل به نظم، روزی چند بار در اوقات خاص ، ازخالق برجسته و بی‌همتا و یگانه ات تشکری بنما .
      معنای نماز همین است
      کمترین حرکتی که اندکی، تعظیم و فروتنی را بر انداممان حس کنیم و حسِ آشنای  هیچ بودن را درمقابل بی نهایتی ، خوشگوار بفهمیم .
      آخر چقدر بی چشم و رویی و بی تفاوتی و جسارتهای رذیلانه ؟
      آخرچقدرحقارتهای آلوده به عقده های خود ساخته ؟
       
      موضوع را از دیدگاههای مختلف  میتوان نگریست. آسمانخراش درحال ساختی  را  تجسم کنید که هیچ حصار و جانپناهی ندارد، نه در طبقاتش ونه راه پله هایش ،
      فکر کنید هر طبقه که بالاتر میروید چگونه از ترس افتادن ، لرزه بر تن مستولی میشود ،
      حال عروج خاک تا افلاک چگونه بی دستاویز میسرست ؟ آن دستاویز، نمازست.
       
       
      بهمن بیدقی 

      ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
      این پست با شماره ۹۶۰۴ در تاریخ يکشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۸ ۰۰:۲۶ در سایت شعر ناب ثبت گردید

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      0