سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 2 آذر 1403
    21 جمادى الأولى 1446
      Friday 22 Nov 2024
        مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

        جمعه ۲ آذر

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        گرد آوری بهترین اشعار و ابیاتی که خوانده ام/بخش سوم/صائب تبریزی3
        ارسال شده توسط

        ابوالقاسم کریمی

         در تاریخ : چهارشنبه ۲۶ دی ۱۳۹۷ ۰۱:۲۰
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۴۵۰ | نظرات : ۴
        .
        .
        .
        .
        64
        سر به هم آورده دیدم برگ‌های غنچه را
         
        اجتماع دوستان یکدلم آمد به یاد
        65
        دل ز همدردان شود از گریه خالی زودتر
        وقت شمعی خوش که پا در حلقه ماتم نهاد
        66
        ز شرم او نگاهم دست و پا گم کرد چون طفلی
        که چشمش وقت گل چیدن به چشم باغبان افتد
        67
        دلیل راحت ملک عدم همین کافی است
        که هر که رفت به آن راه، برنمی‌گردد
        68
        نمی‌گردد به خاطر هیچ کس را فکر برگشتن
        چه خاک دلنشین است این که صحرای عدم دارد
        69
        بزرگ اوست که بر خاک همچو سایهٔ ابر
        چنان رود که دل مور را نیازارد
        70
        ای کارساز خلق به فریاد من برس
        زان پیشتر که کار من از کار بگذرد
        71
        دولت سنگدلان زود بسر می‌آید
        سیل از سینه کهسار به سرعت گذرد
        72
        تار و پود عالم امکان به هم پیوسته است
        عالمی را شاد کرد آن کس که یک دل شاد کرد
        73
        مصیبت دگرست این که مرده دل را
        چو مرده تن خاکی به گور نتوان کرد
        74
        درین دو هفته که ما برقرار خود بودیم
        هزار دولت ناپایدار رفت به گرد
        75
        من که روزی از دل خود می‌خورم در آتشم
        وای بر آنکس که نعمتهای الوان می‌خورد
        76
        ای که چون غنچه به شیرازهٔ خود می‌بالی
        باش تا سلسله جنبان خزان برخیزد
        77
        گر از عرش افتد کس، امید زیستن دارد
        کسی کز طاق دل افتاد از جا برنمی‌خیزد
        78
        قسمت این بود که از دفتر پرواز بلند
        به من خسته بجز چشم پریدن نرسد
        79
        تیره روزان جهان را به چراغی دریاب
        تا پس از مرگ ترا شمع مزاری باشد
        80
        شکست شیشهٔ دل را مگو صدایی نیست
        که این صدا به قیامت بلند خواهد شد
        81
        از جوانی نیست غیر از آه حسرت در دلم
        نقش پایی چند ازان طاوس زرین بال ماند
        82
        از پشیمانی سخن در عهد پیری می‌زنم
        لب به دندان می‌گزم اکنون که دندانم نماند
        83
        ز رفتن دگران خوشدلی، ازین غافل
        که موجها همه با یکدیگر هم آغوشند
        84
        قامت خم , مانع عمر سبک رفتار نیست
        سیل از رفتن نمی‌ماند اگر پل بشکند
        85
        تار و پود موج این دریا به هم پیوسته است
        می‌زند بر هم جهان را، هر که یک دل بشکند
        86
        غافلی از حال دل، ترسم که این ویرانه را
        دیگران بی صاحب انگارند و تعمیرش کنند
        87
        بریز بار تعلق که شاخه‌های درخت
        نمی‌شوند سبکبار تا ثمر ندهند
        88
        چون صبح، زیر خیمهٔ دلگیر آسمان
        روشندلان به یک دو نفس پیر می‌شوند
        89
        عمر مردم همه در پردهٔ حیرانی رفت
        عالم خاک کم از عالم تصویر نبود
        90
        شیوه عاجز کشی از خسروان زیبنده نیست
        بی تکلف، حیلهٔ پرویز نامردانه بود
        91
        گر گلوگیر نمی‌شد غم نان مردم را
        همه روی زمین یک لب خندان می‌بود
        92
        سراب، تشنه‌لبان را کند بیابان مرگ
        خوشا دلی که به دنبال آرزو نرود
        93
        در طریق عشق، خار از پا کشیدن مشکل است
        ریشه در دل می‌کند خاری که در پا می‌رود
        94
        هیچ کس عقده‌ای از کار جهان باز نکرد
        هر که آمد گرهی چند برین کار افزود
        95
        به داد من برس ای عشق، بیش ازین مپسند
        که زندگانی من صرف خورد و خواب شود
        96
        سیل دریا دیده هرگز بر نمی‌گردد به جوی
        نیست ممکن هر که مجنون شد دگر عاقل شود
        97
        بوسه هر چند که در کیش محبت کفرست
        کیست لبهای ترا بیندو طامع نشود
        این لب بوسه فریبی که ترا داده خدا
        ترسم آیینه به دیدن ز تو قانع نشود
        98
        به هیچ جا نرسد هر که همتش پست است
        پر شکسته خس و خار آشیانه شود
        99
        چندان که در کتاب جهان می‌کنم نظر
        یک حرف بیش نیست که تکرار می‌شود
        دور نشاط زود به انجام می‌رسد
        می چون دو سال عمر کند، پیر می‌شود
        100
        روزی که برف سرخ ببارد ز آسمان
        بخت سیاه اهل هنر سبز می‌شود
        _خیلی زیبا_
        101
        نتوان به آه , لشکر غم را شکست داد
        این ابر از نسیم پریشان نمی‌شود
        102
        رتبهٔ زمزمهٔ عشق ندارد زاهد
        بگذارید که آوازه جنت شنود
        103
        مرا ز روز قیامت غمی که هست این است
        که روی مردم عالم دو بار باید دید
        104
        از قید فلک بر زده دامن بگریزید
        چون برق، ازین سوخته خرمن بگریزید
        ماتمکدهٔ خاک ،سزاوار وطن نیست
        چون سیل، ازین دشت به شیون بگریزید
        105
        میدان تیغ بازی برق است روزگار
        بیچاره دانه‌ای که سر از خاک برکشید
        106
        زندگی با هوشیاری زیر گردون مشکل است
        تا نگردی مست، این بار گران نتوان کشید
        .
        .
        .
        .
        گردآوری:ابوالقاسم کریمی(فرزندزمین)
        سه شنبه 25 دی 1397
        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۹۰۷۷ در تاریخ چهارشنبه ۲۶ دی ۱۳۹۷ ۰۱:۲۰ در سایت شعر ناب ثبت گردید
        ۱۲ شاعر این مطلب را خوانده اند

        مسعود معادی

         ،

        فتانه خزاعی ( دلدیدار )

         ،

        مجتبی شفیعی (شاهرخ)

         ،

        معصومه عرفانی (عرفان )

         ،

        مهدی سالوند (مهدی)

         ،

        ابوالقاسم کریمی

         ،

        مهتاب ایزدسرشت(م مهتاب)

         ،

        کبری یوسفی

         ،

        شعله(مریم جریبی)

         ،

        اله یار خادمیان(صادق)

         ،

        فریبا غضنفری (آرام)

         ،

        محمدرضا پورآقابالا

        نقدها و نظرات
        مهدی سالوند (مهدی)
        مهدی سالوند (مهدی)
        چهارشنبه ۲۶ دی ۱۳۹۷ ۱۸:۱۰
        درود بر شما فرهیخته ی گرامی
        ابیات بسیار زیبایی را گلچین نموده اید ، لذت بردم
        دستمریزاد
        خندانک خندانک خندانک
        خندانک خندانک
        خندانک
        مهتاب ایزدسرشت (مه)
        مهتاب ایزدسرشت (مه)
        چهارشنبه ۲۶ دی ۱۳۹۷ ۲۱:۴۶
        خندانک
        کبری یوسفی
        کبری یوسفی
        جمعه ۲۸ دی ۱۳۹۷ ۰۸:۲۵
        سلام بزرگوار
        خندانک خندانک خندانک خندانک
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        مهرداد مانا مهرداد مانا
        دیروز         ابراهیم هداوند ابراهیم هداوند
        دیروز         طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
        ۲ روز پیش         محمد رضا خوشرو (مریخ) محمد رضا خوشرو (مریخ)
        ۳ روز پیش         علی نظری سرمازه علی نظری سرمازه
        ۳ روز پیش         مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۳ روز پیش         سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۳ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        ساسان نجفی(سراب)

        اگر روم ز پیش فتنه ها برانگیزد اا ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
        نادر امینی (امین)

        داغ مرا ناله مرا آه جگر سوز مرا سرد ترا شاد ترا شعر شکر ریز ترا
        میر حسین سعیدی

        تا ندهی سر نشوی سربلند ااا در ره جانانه ی گیسو کمند ااا دل که گرفته است ز نو پاره کن ااا تا دل پاکت به درش می بَرند
        نادر امینی (امین)

        زین همرهان سست عناصر دلم گرفت آوارگی در میان کویرعشقم آرزوست مانده ام سخت غریب درمیان دشت لوت
        میر حسین سعیدی

        تا که شود شهد سخن در فراز اا گو صنما عاشق خود را به راز ااا زمزمه عشق که در دل نشست ااا مثل بتی جلوه کند سرو ناز

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        3