پست های وبلاگ

سلام و درود استاد مجاهدنیا عزیزم
آقا کجائید دلمان برای شما تنگ شده بود
خوشحالم که دوباره هستید
ما بیماران اعتیاد به خاطر عدم بستر سازی فرهنگی جامعه و ناخداگاه و با بد باورهای زیاد به سوء مصرف مواد کشیده شدیم ولی همان خانواده ای که ما در آن به خاطر عدم آگاهی و خلاء مهارتهای زندگی بزرگ شدیم ما را از خانه خودشان بیرون کردند و حتی یک قدم به عقب برنگشتند که ببینند عیب اصلی و علت العلل خودشان هستند
من در سال 1383 وارد درمان شدم( پروفایل ) و الان دانشنامه اعتیاد دارم و تنها راه نجات فرزندانمان از این سراب و تنها واکسن اعتیاد را آگاهی می دانم
همه میگویند خودش کرده
میخواست نکه
غلط کرد کشید
انگل جامعه اند
همهشون جانی اند
باید اعدامشون کرد
یک جو غیرت ندارند
همشون دزدند
باید بریزنشون تو دریا
و و و و و
ولی یک نفر نیست در این ( اکنون ) که سن اعتیاد به مدارس راهنمایی و گاها زیر ده سال و کلا زیر حد بلوغ رسیده با خود بگوید که کجای دنیا جوانی را که نه شادی دارد نه سرگرمی دارد نه بلوغ فکری دارد زیر سن بلوغ است و و و و باید به جزیره برده شود .
آخر این چه قانونی است که ظالمانه حکم میدهیم و اجرا میکنیم ؟؟
تمام بیماران اعتیاد بدون آگاهی و با نوعی باور کاذب به طرف مواد رفته اند و این خانواده است که مسئول است و بس چرا که اگر بگوئیم جامعه ، باید قبول کنیم که جامعه را خانواده ها تشکیل می دهند و باز بر میگردیم به عدم درک خانواده های بدون آگاهی و لازم میدانم بگویم که همه بدانند که در هیچ کجا و در هیچ کشوری مخصوصا ایران هیچ زمان جامعه عاری از مواد مخدر نخواهد شد
پس چه کنیم ؟؟
بدانیم که آخرین مرحله مبارزه با اعتیاد و پیشگیری ، جمع آوری عرضه کنندگان مواد مخدر است .
اصلا بر زبان آوردن این جمله که باید جلوی مواد فروشها را بگیرند در رده آخر مبارزه است در اصل باید به فرزندانمان بفهمانیم که چنین آسیبهایی در جامعه بسیار است و به آنها آگاهی بدهیم تا بتوانند به راحتی ( نه ) بگویند . همه میگویند دوست ناباب آخر برادر من خواهر من دوست ناباب از یک خانواده ای بیرون آمده است
ببخشید زیاده گویی کردم امیدوارم خسته نشده باشید
دستبوستان
هستم
افتاده بپا خاسته
باقر رمزی باصر