سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریاعضای آنلاینمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
♪♫ صدای شاعران ♪♫پر نشاط ترین اشعار۱- زندگی ۲- زخم تبر .. ۳- 🟡 جرجیس 🟡 ۴- ☄️On Mars☄️ ۵- مادر فردا ۶- ... عطر سرباز... ۷- ناگهان سکوت ۸- تَپِش ۹- شعرناب ۱۰- اعتراف حمایت از شعرنابکانال تلگرام شعرنابتقویم روزشنبه 1 ارديبهشت 1403
12 شوال 1445 Saturday 20 Apr 2024 |
ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری :
|
 |
 |
|
| 
این پست با شماره ۷۷۴۳ در تاریخ يکشنبه ۲۲ اسفند ۱۳۹۵ ۰۴:۰۳ در سایت شعر ناب ثبت گردید
۹۲ شاعر این مطلب را خوانده اند
سید حاج فکری احمدی زاده(ملحق)،آرمین اسدزاد (الف)،جمیله عجم(بانوی واژه ها)،زهرا منصوری،بهارک (دختر پاییز)،علی عظیمی،معصومه عرفانی (عرفان )،نیره ناصری،سیدابولحسن هاشمی،علی صادقی،عليرضا حكيم،پانته آ عسکری،احمد بیرانوند،احمد ودودخواه(ودود )،احسان شفیقی،کاوه احمدزاده،اکبر رشنو،عباس وطن دوست،مهلا،سید محمد حسین میران،زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)،موسی عباسی مقدم،مهناز نصیرپور (بانوی فصلها)،مهدی صادقی مود،هادی طارمی،شبنم خوش نیت،آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)،آرزو محمدزاده ( دختری از جنس بهار)،علیمحمد پناهی،حمید رفیعی راد (کوروش راد)،طلعت خياط پيشه (طلاي كرماني)،مرضیه سادات،رحیم نیکوفر،جلال پورسلیمانی،محمد حسین اسحقی (هاتف )،سعید بی همتا،احسان شهبازفر،فرهاد گنجیه،میمنت تولّایی،فریبا غضنفری (آرام)،سلیمان حسنی(حامی)،علی رفیعی وررنجانی پریش،ابوالحسن انصاری (الف رها)،محمد صادقی راد(رادحافرس)،علی میرزایی( هیچکاک)،شقایق بنی اسدی،محمد هادی(سورنا)،علی اصغر اقتداری (حرمان)،سعید احمدجامی (خواجه)،حسین زارع(مختار)،ثریا خورشیدی،هادی اسفندیار،مستانه دادگر (ماهور)،نازنین حسنی،سیدابراهیم میری ((سید))،محمد تقی محمد قلیها،رضا عشقی پور،شاهدخت،نرگس فتحی زاده(موژان)،مدیر ویراستاری،جعفر محمدی (ضمیرچنارانی)،فلاح رمضانی(عاشق)،علی ناصری(عین)،م اسفندیاری (سیاوش)،محمودرضا روحانی،احمد قوچعلی،مهسا تنانی،امیرحسین مختاری،مجتبی شفیعی (شاهرخ)،امیر اصفهانی(دلقک)،مهران اسدپور،حسین احسانی فر(رهای لنگرودی)،پرستو پورقربان (آنه)،حسن جعفری،وحیدغفاری(فردین)،محمد مقصودی،لیلا باباخانی (سما الغزل )،حسن علیرضایی ( مستان )،باقر رمزی ( باصر )،صحبت پارکی(صُبی)،قاسم پیرنظر سلیم،ویهان قسمت پور،فرشید پیکی نرگسی،نجمه طوسی (تینا)،سمیرا شریفی (آسمان)،علی غلامی،عباسعلی استکی(چشمه)،منوچهر مجاهدنیا،حسن باقری(فانوس)،ماهی (مهدیس جهان بین)،ابوالفضل رمضانی (ا تنها)،عمادالدین صفائی(صاد)
نقدها و نظرات
 دوشنبه ۲۱ فروردين ۱۳۹۶ ۰۵:۴۶
سرکار خانم طلعت خیاط‌پیشه_آقای احمدودودخواه وآقای حمید رفیعی راد کسب مقام های برتر سومین دوره از مسابقات ادبی سایت شعرناب را صمیمانه به شما تبریک عرض می کنم  باتشکراز آقای اسدزاده ی عزیزبرای مدیریت خوب این پست ارزشمند.............. با آرزوی موفقیت روزافزون برای تمام شما عزیزان هنرمند درتمام عرصه های زندگی  يکشنبه ۲۲ اسفند ۱۳۹۵ ۱۰:۵۰
درود بر شما و سپاس از مدیریت محترم سایت شعر ناب 
 جمعه ۱۸ فروردين ۱۳۹۶ ۱۱:۵۲
منم یک آدم رسوای دیگراسیرِ عشق یک حوّای دیگر منم شورآفرینِ عشق شیرین منم مجنون یک لیلای دیگر من آن شیخم که ازدینم گذشتم سپردم دل به یک ترسای دیگر نه مکتب می کند آرامم ای داد! نه مسجدها نه معبدهای دیگر به جرم دل سپردن سنگسارم ازاین جا می برندم جای دیگر امیدی نیست با حالی که دارم ببینم خیری از دنیای دیگر...! #کـاوه_احمـــــدزاده ________________________________ 
 يکشنبه ۲۰ فروردين ۱۳۹۶ ۲۰:۰۰
درودها سومین دوره از مسابقات شعر ناب به پایان رسید. اشعار برگزیده و اسامی برندگان، فردا اعلام خواهد شد یاحق 
دوشنبه ۲۱ فروردين ۱۳۹۶ ۰۱:۱۸
اعلام اسامی برندگان سومین دوره از مسابقات شعر نابسلامم به همه نابیان اهل دل سومین دوره‌ی مسابقات شعر ناب به پایان رسید. قبل از معرفی برندگان و اهدای جوایز، لازم میدانم از تمام عزیزانی که قدم به تخم چشم ما گذاشتند و در این پست حضور به هم رساندند و با اشعار نابشان جلوه ای زیبا بر این صفحه نگاشتند، تشکر و قدردانی بکنم. و همین‌طور از سید دردانه و بانو عجم مهربان بی‌نهایت سپاسگزارم که همراه و همیار بودند. اما برنده ها : نفر سوم جناب آقای حمید رفیعی راد: آخر خط من آن اولِ خط عاشقیست محتوا را تو رقم بزن، نگار دلفریب... *** نفر دوم جناب آقای احمد ودودخواه: نیم‌خیزم بهر سبقت‌ها در آغاز چه آغازی؟! كه روی خط آن بس قهرمانان خط آخر را همان اول ... بی‌مدال و بی‌نشان پیموده‌اند! *** نفر اول سرکار خانم طلعت خیاط‌پیشه: من عاشق دل‌دل زدن خاک کویرم تا معبد خورشید خدا رفته نفیرم در مطلع چشمان تو جاری شده دریا من قایق برگشته در این بحر کبیرم پر گشته جهان از نفس باد بهاری جز عطر نفسهای تو عطری نپذیرم آتشکده‌ای در دل من گشته مهیا خواهی که شبی از تب این خانه بمیرم؟ در حال و هوای دل من هلهله داری گلخنده بزن تا نفس تازه بگیرم هنگامه‌ی پائیز و هیاهوی جوانی آئینه بشو رنگ جوانی بپذیرم گنجینه‌ی اقبال منی در سفر عشق آهوی طلایی شده چاووش مسیرم *** به امید خدا از یکم اردیبشت با دور چهارم مسابقات و موضوعی جدید در خدمت خواهیم بود خیر پیش و عزت زیاد
 شنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۵ ۰۸:۲۷
سلام وعرض ادب خدمت جناب اسد زاد همچنین سید بزرگوار جناب حاج فکری ومدیران سایت ناب تک بیتی دارم که تقدیم میکنم توبه میکردم شبی تا می ننوشم بعد از این یار شیرین لب ، سبو در دست هشیارم نمود. زنده وپیروز باشید در سایه ی ایزد متعال
 شنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۵ ۰۹:۲۶
سلام و عرض ادب ..خدمت استاد بزرگوارم(جناب اسدزاد)تشکر از اساتید محترم(جناب ملحق)و بانوی و(اژه های عزیزم) تشکر از پست بسیاررر زیبایتان.... //////// :2 : /////////////////////////////////////////////////
 شنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۵ ۱۳:۴۸
درود بر آرمین بزرگوار بسیار سپاس از شما و تلاش شما روزگارتان همیشه بهاری زنده باشید
 شنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۵ ۱۴:۴۳
"تا گردبادِ فاصله" از آسمانِ چشمِ تو نازل شد آیه ای در لحظه ی طناب و من و چارپایه ای تا گردبادِ فاصله یک گام مانده بود آن شب که سرد و تیره شدم شکلِ سایه ای سیلابِ آیه قلبِ مرا سوره سوره شست هستی.. چگونه در قلم آرم گلایه ای غیر از تو کیست آن که ببیند چه می کشم هر کس به سهمِ تیغِ خودش زد کنایه ای کافیستی برایم و گم می شود سوال تا مهرِ مادر است چه حاجت به دایه ای مصلوب کن مرا به چلیپای پیکرت در عمقِ شعرِ ترِ لایه لایه ای در ارتفاعِ جنگلِ آن چشم های خیس دارم بزن به آبیِ اعجازِ آیه ای  شنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۵ ۱۹:۲۲
تیر باران شد سبوی زندگی در راه آببیشه ها تاریک و من از تشنگی مرد مذاب بهر یک لقمه دمار از روزگارم شد برون بارها با سیم آخر چرخ می خوردم رکاب سینه ی ما از مدال خط آخر جا نداشت زآن سبب در زیر خط آتش او شد کباب گفت فرزندم که بابا خط کشی باید مرا یک برش از خط آخر دادم اما با عتاب گفتمش خطی بکش بهر دبیران فلک یک طرف ثروت به سوی دیگرش علم و کتاب زآن پس از آموزگارت یک سوالی را بپرس که کجا باشد سرانجام خطوط بی جواب؟ گو چرا بابای من هر لحظه خط آخر است؟ می دهد ما را به آغازی نوید از بهر خواب؟ این همه آخر چرا اول و آغازی نداشت؟ پس چرا این آخر ناخوش نیامد در کتاب؟ زندگی هر لحظه در آخر به تاری بسته است سیم آخر می نوازد آخر خط ها به تاب در همان آغاز کار آدم به آخر در بهشت بعد از او هم شد تمام کار ما اندر سراب ما به اجبار از همه تا خط اخر می رسیم می پرد از هر حصاری مرد ترسان چون شهاب شنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۵ ۱۹:۴۱
با سلام و دروداینجانب شاگرد جدید هستم و بداهه ای ناقابل تقدیم عزیزان نمودم شاید بر مذاق اهل ذوق و اشتیاق ، مقبول افتد و دل دوستان را ، هر چند ،لحظه ای خرم گرداند که غم همنوعآن از دوستان نوع انسان بر آید و نوع دوستی از بی غمان بر نیاید و شاهد آن سخن شیخ اجل است: بنی آدم...... ............................................ انسان بریده از همه هستی به اجبار انسان؟ توان اش را آغاز می کند دوباره با اختیار اجباری؟ در حالی که خود سوال بزرگ سیم آخر و سیم اول است. شنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۵ ۲۰:۲۴
رسیدی آخر خط دل به طوفان اش سپارز طوفانی که آرامش بیارد غم مدار کجا شد خط کشی؟ جایی که مرز آنجا بود به تنهایی نبود آخر که تنها در مدار و دنیا چون ترازویی دو کفه می نگر یکی شد اول خط ، دیگری آخر ، نگار ندارند این دو را از هم جدا در سرنوشت که باشد گاه آن صید این یکی همچون شکار رسیدی، کار دل خون شد به مرز بیدلی به قفل آخرت باید کلید شاه کار اگر با دل گشودی راه دل را آن زمان شوی فاتح ، تو همچون صدهزار ایران تبار شنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۵ ۲۰:۳۴
آخر احساسبر لب پرتگاهی هولناک و هراس دریغ ! از تلنگر واژه ای !!! که بافتم به سرایش .... شنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۵ ۲۱:۲۰
سلامی به تعداد ستارگان همین شب دختر پاییز ! اگر دیدی که محو دیدار افق ها گشته ام من!! به دیدار همان خورشید زیبا رفته ام . نیا دنبال من شاید که اصلا محو زیبایی شدم و برنگشتم  يکشنبه ۲۲ اسفند ۱۳۹۵ ۰۲:۴۷
بر خستگی هایمکمی چنگ بزن بر تار تنهاییم چکامه شو به عشق بلند ! روی پنجه های شوق قـــــــــــــــدّ می کشـــــــم به روزن روشن درست ، هنگامی که مــــــــــــر ده می پنداشتیم عروجم بود: شروعی دیگر زیر پای تبسّم سپید و دَم؛ نیمــــــــــــرخ ِبودم روز بود گونه ام سرخ از شدت نبض شبیه اتّفاق لبان شرحه شرحه ی گل در نگاه ، مهربانی می کاشـــــــــتــــــــــــــــ به خونبهای خود ... باسپاس از شما ..............................تقدیم يکشنبه ۲۲ اسفند ۱۳۹۵ ۰۵:۲۴
کاش می شد!! ناوک ویرانگر مژگان او اول و آخر ز نامحدود، قلب مرز دل را می شناخت !!! آمد از جغرافیایی که هدفها را گداخت و به تکرار اول و آخر مدام این نوا را می نواخت و من رقصان به زخم تیر و ناوک گاه در اول و گاهی آخر خط می شدم يکشنبه ۲۲ اسفند ۱۳۹۵ ۱۴:۰۹
هر دو به آخر خط رسیده آیم از خوشی یا ناخوشی دو لیوان پر ز دندان مصنوعی روی میز که هنوز پر از حسرت گاز زدن هم هستند  يکشنبه ۲۲ اسفند ۱۳۹۵ ۱۵:۱۲
درود بر شما آغوشت خطِ پایان من، سرانجام می گذرم از مرزِ بازوانت مه ناز نصیرپور 
 يکشنبه ۲۲ اسفند ۱۳۹۵ ۱۷:۰۲
سلام به همه عزیزانو خسته نباشید جناب اسد زاد عزیز. من فقط یکبار در اوج جوانی ، هجده سال پیش "رسیدن به آخر خط " را تجربه کردم و نتیجه اش این شعر بود: خسته ام ، خسته ی علاف شدن خسته از مضحکه ی داف شدن خسته از شهوت عریان بشر شب به شب مستِ دوتا "کاف" شدن خسته ام خسته ی همرنگ شدن خسته از گشنگیِ بنگ شدن خسته از بی حسیِ موضعی و مصرف قرص وَ بیرنگ شدن! خسته ام خسته ز پوتینِ پدر خسته از کینِ عُمَر خسته از مرثیه و نوحه و زار- - زدن و شیونِ بی سود و ثمر خسته ام خسته ز همسر بودن خسته از مرد شدن ، سَربودن خسته از کُرموزومِ ایگرگ و ایکس کاشکی کلِ جهان نر بودن ... خسته ام خسته ز حرف بد و زور خسته از مردم نادانِ صبور خسته از "مرگِ جهان خواستن" و خسته از فیلتر و رمز عبور خسته ام خسته از این شعر و قلم خسته از فرصت کم... خسته از حال خودم... کاش یک تیغ ژیلت بود و من و جرات لرزش آن روی رگم! يکشنبه ۲۲ اسفند ۱۳۹۵ ۲۰:۵۷
درود ها تیرو کمان ابروان ببین که دل کرده نشان عجب نشانه می رود تند و سریع و بی امان يکشنبه ۲۲ اسفند ۱۳۹۵ ۲۱:۴۳
سلامزآن شرابی بایدم ساقی ببینم خواب یار خواب گلهای بهاری اندر آغوش بهار زآن شرابی که در خلقت مقدم شد به تاک و مت را مست کرد این دلیل اول خط با شروعی دیگر است!!!!! می کنم آغاز خط را محکم از اسناد متن می نمایم آخر را همچنان انوار وحی منصور سر دار از آن می بنوشیده بود که پایان عمیق اش به شروع دگری را رقم زد ارادتمند شما خوبان  دوشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۵ ۰۳:۳۴
موفق باشید درودتان بادارجمند
دوشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۵ ۰۸:۱۲
مهرِ دستانِ تو آغازگرِ این عشق است،لمسِ دیدارِ تو پایانِ غمِ این عشق است. آرزو محمدزاده 23 اسفند 95 سپاس از جناب اسدزاد بابت این مسابقه بداهه سرایی
دوشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۵ ۰۸:۴۳
بادرود بسیار به آرمین اسدزاد عزیزو بزرگوار و سپاس از اینکه موضوع (شروع دوباره) را برای دوره سوم مسابقه شعر ناب انتخاب کرده اید . نگارگر هستی وحضرت دوست در کتاب مقدس ونورانی خود فرموده است :کل یوم هوفی شأن او در کارگاه آفرینش هرروز دست در کار نو وتازه دارد. درود برشما . اما آنچه بی مقدمه بر ذهن وقلمم جاری شد تقدیم به شما ویاران بیداردل نابی ام آفتاب مهربانی( ویژه ی مسابقه دور سوم شعر ناب ) ذرّه ی خود را به بالا می کشانی ؟ کی ؟ قطره ی آب حیاتی می فشانی کی ؟ خسته ام از زیستن در پیله های خویش پیله ی تکرار من را می درانی کی ؟ این زمستان خوابی ام پایان ندارد؟ کی زین سکون مرگزایم می پرانی ؟ کی ؟ من پلنگ زخمی افتاده در دامم از غل وزنجیر رنجم می رهانی ؟ کی ؟ بر کویر تشنه ی شنزار عمر من تکدرختی یا نهالی می نشانی ؟ کی ؟ آتش شوقی فتاده در سراپایم شعله های آتشم را می نشانی ؟ کی ؟ این عقاب قله های اوج را زینجا تا چکاد اوج جان ها می کشانی ؟ کی ؟ زین پریشان خوابهای دیر سالانم کی به ناقوسی ،اذانی ، می رهانی ؟ کی ؟ آفتاب مهربانی! ذرّه ی خود را زین مغاکم رو به بالا می کشانی ؟ کی ؟ دوشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۵ ۱۰:۰۰
درود مجدد بر همگی و جناب اسدزاد واژه ها آخرِ خط،قافیه ها خاموشند وقت آنست غزلخوانِ نگاهم باشی مه ناز نصیرپور بیست و سه اسپند نود و پنج ساعت 10:25 صبح
 دوشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۵ ۱۱:۲۲
با سلام و عرض ارادتسه غزل تقدیم میکنم: "فتنه چشم تو" فتنه مي بارد اگر از آسمان چشم تو باز مي خواند مرا ؛ رنگين كمان چشم تو يك نظر كردي مرا ؛ بال و پرم آتش گرفت پس چه سازد با دلم ؛ آتشفشان چشم تو؟ خواستم تا در دل سنگ تو جا پيدا كنم كوششي بيهوده پيش دلبران چشم تو! اختري بودم كه در خود مي درخشيدم ولي خويش را گم كرده ام ؛ در کهکشان چشم تو باز هم عشق تو و این راه بی فرجام من کشتی بی ناخدا در بیکران چشم تو اي دريغ از بي وفائي اي دريغ از سرنوشت شد نصيبم خارها, در گلستان چشم تو "عشق تو" عشق تو آخر مرا رسواي عالم ميكند ارگ آباد مرا ويرانه بم ميكند گفتم از دل بگذري ؛ اما ندانستم كه عشق جاي پاي خويش را هر روز محكم ميكند يك نظر بر آسمان آبي چشمان تو چشمه خورشيد را در من مجسم ميكند اشك من بر قلب چون سنگ تو كي دارد اثر؟ غير اعجازي كه اين اشعار مبهم ميكند گرچه ديگر نيستي در منظر چشمم ولي ياد چشمانت دلم را خانه غم ميكند "پروانه" پروانه اي ؛ كه بر سر يك گل نايستي آخر به باغ عشق تو پابند كيستي؟؟ در من مجو امید ، كه پيدا نمي كني ديگر در اين خرابه به دنبال چيستي؟ روزي مرا ز هجر به آتش كشيده اي روزي از اين فراق چو باران گريستي! پنهان زدیده ميشوي و ميكشد مرا اين درد بي امان كه تو هستي و نيستي! آيا شود دوباره كه از نو شروع كنم؟؟ شايد ؛ اگر كه بر سر پيمان بايستي...  دوشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۵ ۱۳:۰۷
درود بر همگیآخر خط من آن اولِ خط عاشقی ست محتوا را تو رقم بزن، نگار دلفریب! دوشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۵ ۱۵:۱۱
تمامت عاشقی زمینآمده در چشمان گل، هزار خار وخسک بریده پای زخم؛ طنّازی و طرب تقدیم گذر می کرد، این اوج عاشقی لبالب ، جام عطش ، پر پر می زد و این آیینه ی لطف هر آینه با سنگ ثانیه در پژمرد می شکست تا در مداری از سیصدو شصت دچار سرگردانی و طلب در دوباره ای بر لب صبح نوید گل کند گل  دوشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۵ ۱۵:۳۱
سلام وعرض ادباین مدتی که در اینجا عضو بودم ...این پست را از بهترین ها میدانم چرا که رقابت در سرودن نتایج خیلی خوبی را به همراه دارد.... همه سعی دارند بهترین اشعار را ارسال کنند ..یعنی اینکه اهمیت میدهند مدیریت این پست هم شایسته وبرازنده ی فقط خود ارمین جان هست ناگفته نماند مدیریت سایت ((سید بزرگوار))هم نقش به سزایی دارند دست همگی درد نکند .............../ دوشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۵ ۲۲:۱۹
سلامخط آخر هم شروعی دیگر است زآن که ارابه هگل پشت در است او خودش می راند این ارابه را آخر و آغاز را له می کند در دنده ها می کند عمق وجود ما ندا فرصت امروز شد در دست ما این مثال از جبر هم از اختیار هست از آن ها به کلی بر کنار علت اسباب محدودیم ما سیر عالم کی کنیم ما و شما آدم از آخر شده اندر هبوط در زمین کرده شروعی با شروط زآن زمان آغاز شد جنگ زمین آخر و اول جدا شد از همین هر که بی آغاز شد او اول است مستحق این شروعی دیگر است آخر خط آن کسی را می شمار که به دست خود ز خود آرد دمار گر که چابک بودی و دستان کار بر حذر داری ز ارابه شکار چاره ی کار تو بی خود گشتن است روح را احیا و تن را کشتن است گر نباشی در مسیر جسم تن اول و آخر برایت شد وطن می کنی آغاز هر دم زندگی در کنار بارگاه بندگی نیستی دیگر گرفتار نقیض یا که در زندان بالا و حضیض می رهی از خط آخر هم شروع می کنی از شرق با خورشید طلوع چ دوشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۵ ۲۲:۳۶
عاشق از خط های آخر می رسد اندر شروعهر دمی قربان شدن شکل شروعی دیگر است می رساند خویش را بر تیغه تیغ جفا شعله ها پروانه را در آخر خط زرگر است  دوشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۹۵ ۲۲:۴۷
آتش گرفت خرمن جوانی امدر هیاهوی روزهایی پنجه در پیچ بیماری آنقدر حرارتم دادند که آب شدم و دوباره پروردگارم نقش مرا بر آب کرد و چه زیبا تصویر کشید....
سه شنبه ۲۴ اسفند ۱۳۹۵ ۱۰:۱۶
درود دوبارهبا ناز برو، دل ببر و دل بشکن بر جان و جهانم همه-تو-شور فکن من آخر خطّم! دگرم باک نباد! رسوا شدم از"یوروپ"تا چین وپکن! 
سه شنبه ۲۴ اسفند ۱۳۹۵ ۱۴:۰۱
اسب زمان دوید از نقطه شروع امتدادی بی نهایت خط آخری ترسیم نشد با پایانش شروع دیگر مانند کلافگی عقربه ها در چرخش هزاران ثانیه تولد مرگ درفریاد تیک تاکش سر می بُرند لحظه ها را من در تلاطم این سکوت نظاره گر خط پایانم
سه شنبه ۲۴ اسفند ۱۳۹۵ ۱۷:۳۶
هفت عدد مقدسی است /من هر هفته هفت بار وهربار هفت مرتبه / تورا بر بو م خاطرم نقش می زنم / تا بومی خاطرم شوی .
چهارشنبه ۲۵ اسفند ۱۳۹۵ ۲۰:۴۲
"آخر م خط"مثل یک قطار که جنون سرعت دارد زندگی ثانیه و ساعت از آن می بارد! آخرِ خط-به گمان- مدّ نظر دارد او دم به دم بر سرِ راه مانعی می کارَد! دودِ این قطارِ لعنتی خفه کرده مرا کاش این خطّ ِ نهایی به جلو می آرَد! خسته از صدای وحشت زده و جنونِ آن دمی آسوده مرا-کاش- که او بگذارَد! ایستگاهِ آخری،سخت،ولی راحتِ جان باد،از این همه-هرروزه- که می آزارد! حمیدرفیعی راد(کوروش)  چهارشنبه ۲ فروردين ۱۳۹۶ ۱۳:۰۸
🌹یا مقلب القلوب و الابصار یا مدبر اللیل و النهار یا محول الحول و الاحوال حول حالنا الی احسن الحال🌹 فرارسیدن سال نو و عیدنوروز 1396 را به همه عزیزان تبریک میگم و از خداوند بهار آفرین ، سالی سرشار از خیر و برکت و معنویت توأم با صحت و سعادت را برای شما آرزومندم.  جمعه ۴ فروردين ۱۳۹۶ ۱۹:۰۱
نسیم شبانگاهی به صورت گرم ما میوزد چه زیباست نسیمی که عطرویاد گلهای باغچه کودکی را به همراه دارد‘خاطرات ورق خورده عشقهای گذشته را به یاد میاورد. عشق به هیچ چیزو همه دنیا را در خاطراتمان داشتن گوئی در آن لحظه دفتر صد برگ عشق ورق خورده با بادی وعشقهای کودکیمان به نزاع با عشقهای دروغین رفتند ‘ سراغ برگهای خط خورده خاطراتمان را میگیرند در آن لحظه روزگار ما تمام میشود که نمیدانیم کدامین بهترند . عشقهای پاک کودکانه یا زخمهای خون آلود که هردم میچکد با آهی خود را ساکت میکنیم ومهر سکوت به لبهایمان میزنیم چون نمیدانیم درآن لحظه کجائیم وبر چه غفلت میکنیم‘ بعد از چندی اشکی از چشمانمان میایدکه گوئی جواب را پیدا کرده ایم ولی در خود گم گشته وجواب را نمیدانیم. گوئی هر چه درست میدانستیم در لحظه خراب شده ودیوارهای افکارمان فرو ریخته است در خرابه های افکارمان به دنبال جواب میگردیم‘ هستیش به نیستی ما وابسته است چون اگر بود ما در خرابه ها عاشق سنگها نبودیم ودرهر سنگی جواب نمیجستیم. فرهادگنجیه شنبه ۵ فروردين ۱۳۹۶ ۰۰:۵۹
به یاد آن عزیزی که نمی آید به دیدارمن/گفته دوستم دارد ن/دیده دوستش دارم به یاد بی وفایی که خلأ پُر کرده جایش را ن/میگیرد خبر از من ن/میداند که بیمارم به یاد نازنینی که نوار خاطراتش را مسلسل می کند هرشب و می بندد به رگبارم به یاد آشنایانی که می دانند بعد از او ندارم همدمی دیگر بغیر از دودِ سیگارم شدم مانند معتادی که هم وابسته هم خسته ست من از تسکین این دردم چگونه دست بردارم؟! چه دفترها که با یادش نشستم خط خطی کردم دلم می سوزد این شب ها به حال و روز خودکارم... #کـاوه_احمــدزاده  يکشنبه ۶ فروردين ۱۳۹۶ ۱۹:۱۷
با سلاممن عاشق ِ دل دل زدن ِ خاک ِ کویرم تا معبد ِ خورشید ِ خدا رفته نفیرم در مطلع ِ چشمان ِ توجاری شده دریا من قایق ِ برگشته دراین بحر ِکبیرم پر گشته جهان از نفس ِ باد ِ بهاری جز عطر ِ نفسهای تو عطری نپذیرم آتشکده ای در دل ِ من گشته مهیا خواهی که شبی از تب ِاین خانه بمیرم در حال و هوای دل ِ من هلهله داری گلخنده بزن تا نفس ِ تازه بگیرم هنگامه ی پائیز و هیاهوی جوانی آئینه بشو رنگ ِ جوانی بپذیرم گنجینه ی اقبال ِ منی در سفر ِ عشق یا هوی طلایی شده چاوش ِمسیرم طلعت خیاط پیشه يکشنبه ۶ فروردين ۱۳۹۶ ۱۹:۲۰
هر نفسی در نفسی جز تو نمانده جرسی خیمه زدی بر دل ِ من ِ بس نبود دلایلم ؟ طلعت خیاط پیشه يکشنبه ۶ فروردين ۱۳۹۶ ۱۹:۲۴
چون مرغ ِ شکسته بال و پر در قفسم دیوار ِ قفس بریده راه ِ نفسم یک جرعه غزل برای مستی بفرست دلتنگ ِ هیاهوی نفس در نفسم طلعت خیاط پیشه يکشنبه ۶ فروردين ۱۳۹۶ ۲۲:۰۰
سلامطوفان دریا را چه باک از غرق زورق پاره ای امداد غیبی باید اینجا تا نماید چاره ای این قایق طوفان زده چونان سوار موج شد کشتیِّ طوفان دیده در پیشَش چنان آواره ای موج ار بیاید بس گران چوبی گران تر می رود کشتی به موج اندر شکن دارد چنان دیواره ای ما کشتی بشکسته ایم از جهل کشتی رِشته ایم جهل گران موج دمان ، در یا نباشد کاره ای گر قایقی باشی هزارا ن کشتی اندر پیش تو باشد یدک در صد هزاران موج و هم پَتیاره ای این قایق بشکسته می داند علاج کار چیست زان می سپارد دل به دریا و ندارد کاره ای  دوشنبه ۷ فروردين ۱۳۹۶ ۰۸:۵۵
من که در خانه نشستم و کمی شعر به کاغذ زده امو تمام درد را یک شبه آتش زده ام لای اشعار خودم گاه کمی میمیانم و به تعرف قشنگ غزلی میخوانم "که تورا خوب ترین حاده ام میدانم تو مرا خوب ترین حادثه ات میدانی؟" یا حواست به همین قافیه هایم پرت است؟ شعر من همدم من کاغذ بیچره ی من ای قلم ای که به هر واژه ی من جان دادی تو حواست به من زخمی مفلوک نبود؟ شعر من باز مرا دست انسان دادی؟ که بگوید همه اش میگذرد که بگوید همگان تنهاییم که مر پند دهد با منطق به دلیلی که همه رسواییم تو نباید به دلت گوش کنی زود باید همه را زود فراموش کنی و بگویی که دلت قرص به ما "قرص ماهم" شعر من همدم من من پلنگم و دلم بیتاب است تا که عالم به تمنا ننشست بیخیالت نشوم چنگ زنم تا خودت حال مر خوب کنی تو خود آمده ای و شب من مهتاب است... من دگر پاره ی جان را که به آتش نزنم شعر بنشین که تورا زووودبه کاغذ بزنم نازنین حسنی سه شنبه ۸ فروردين ۱۳۹۶ ۲۰:۲۲
قرص های بی اثر دور و برم می پلکد آه این شربت تلخ بی ضرر کام مرا می شکرد این زمین نامرد حجم مرا می بلعد به دو راه اجبار رو به بالا دستان پاها جاذبه را می پایند عجب احساس غریبی دارم چشم دندان مرا در لیوان می بیند دل من پر شده از گاز زدن های عمیق من هنوز هم پرِ از زندگیَم قرص ماه من هنوز شاداب است شربت من شربت شیرین است من به این دندان ها مهربانی را تا به مقصد می کشم من هم سوار آن قایقی ام که همه در آن هستند و هر لحظه امکان تلاطم دارد پس دل من مثل همه شور جوانی دارد یعنی آغاز دگر سه شنبه ۸ فروردين ۱۳۹۶ ۲۱:۰۷
ای زندگی زانو بزن هستی زِ بودن های مندل در تو کی بندد بشر از بیم آفت در چمن جسم از تو نا ایمن شود روح از تو ایمن می شود جسم من ارزانیِّ تو از روح ها مَنما سخن جان ها همه شیدا شده یک نازنین پیدا شده که جان جانان است او ، ما گِرد اوییم انجمن یکسر به سوی او رویم آخر به کویش می رسیم این اول و آخر به تَن در پیش او سازد وطن ما در شباهت های خود ، خود را پنهان کرده ایم گردن به تیغِ وهْم خود دادیم با درد و مِحَن گر خانه ها روشن شود تاریکی از ما می رود زان پس زِ هر نقطه توان آغاز یک کاری شدن عشقَت گر آید همسفر فرهاد باشی در کمر نومید کی باشی دگر جانانه باشی کوهْ کَن  پنجشنبه ۱۰ فروردين ۱۳۹۶ ۰۶:۴۳
یکی رفتیکی مرد جاده ها از زمانی به بعد ترک خوردند آسمان شکافته شد غرش ابرها ناله کودکان را پاره کرد و من همان مرده ای ام که زیر خاک ریشه های زندگیش را جدا می کند شاهدخت  پنجشنبه ۱۰ فروردين ۱۳۹۶ ۰۹:۰۷
در این دریای چشمانمهزاران درد می چینم سرآغازم شده پایانی از هجران سراسر خط پایانم منم بازنده ی انسان بی آغاز تو را تا صبح بیداری چراغ راه می جویم
شنبه ۱۲ فروردين ۱۳۹۶ ۱۹:۲۰
سلام وعرض تبریک ایام عید وسال نو آنکه آرام دلم برد و جفا پیش گرفت کاش برگردد و این بار وفا پیشه کند مثل باران بشود جان من از غم شوید تا گل عشق به اعماق دلم ریشه کند زهرا منصوری  دوشنبه ۱۴ فروردين ۱۳۹۶ ۰۵:۰۸
سلام ودرودبه همگی ********************** روزی که از دنیای بیرون ودرون وتمام متعلقات وابسته به آن, خسته شدم.... برای یافتن نشانه ای از"او" شروع به جست وجوکردم... عاقبت خسته وپریشان, ازتلاشی نافرجام برروی تخته سنگی نشستم و غرق درافکارخویش شدم... "چرا"های زندگی,شرایط وزمانه, همچون ارکستری پرهیاهو افکارم رامحوخود کرده بودند. کمی بعد.. نورگرمابخشی کم کم مرااز آن هیاهو جدا کرد... سبزه های شادابی که از بالای کوه مقابلم خود را تا به نزدم اویزان کرده بودند, توجهم راجلب کردند. انگارباکمک آن نور ,ازهم پیشی میگیرفتند تابه سمتم بیایند.... همکاری نوروشتاب سبزه ها درآن لحظه دیدنی بود گویی نشانی از "او"داشتند.... درتلالو ان صحنه محشر, روحم, رقص" نور "را, پروازکنان اجرامیکرد. وقتی به خود امدم, دیگرخسته ی آن ارکستر,نبود, اودر این مدت, همراه من بود.... من.... فقط.... لحظه ای بی "خود"شدم و"او" اینگونه خودنمایی کرد... شبنم  چهارشنبه ۱۶ فروردين ۱۳۹۶ ۱۹:۴۹
با سلام خواستم به رسم ادب مشارکتی داشته باشم...تقدیم به شما:رفتی نگه به پشت سرت هم نکرده ای از این غریب یاد تو یکدم نکرده ای رفتی چه بی خبر زکنارم چه گویمت چون اعتنا به عالم و آدم نکرده ای وابسته کرده ای دل من را به خود چنین اما برای چه گره محکم نکرده ای شب در سکوت ثانیه ها ناله ام شنید اما تو چه نگاه به حالم نکرده ای در یک قرار هرچه که بوده به هم زدی ابرو برای آنچه که شد خم نکرده ای هرگونه خواستی زد و بندی نموده ای خود را به هیچ چیز تو ملزم نکرده ای در انتظار چرخش گیتی تو نیستی فکری به حال گردش عالم نکرده ای با شیوه های مختلفی آزموده ای با این وجود شکّ خودت کم نکرده ای آرام رفتی و خبری هم ز تو نشد رفتی نگاه پشت سرت هم نکرده ای  جمعه ۱۸ فروردين ۱۳۹۶ ۰۵:۳۰
سلام خدمت شما بزرگواران،این ترانه،اثر بندست جهت شرکت در مسابقه قلب تاریک توی تاریکی این قلب بزرگ-دل من راهیه یک سفر شده-دلی که مسافر یه غربته-رنگ یک روشنی رو هیچ ندیده-تو حضور سرد این ثانیه ها-دلم از غصه و غم بی انتهاس-داره از شکستنش پر میزنه-سمت اون دیاری که ناآشناس-خسته و تنها دل زخمی من-دشمن جدایی و فاصله ها-ناگزیر و بی اراده رد شد از-لحظه های با تو و خاطره ها-نبودم خلاف موندن ولی تو-نموندی با رفتنت تبر زدی-یه تبر به حسمو این قلب سخت-قاتل آینده اینجور به بدی-دارم از نفس میوفتم ولی تو-نمیدونی که چی اومد به سرم-تو به دنیای خودت دلخوشیو-سیل غم یه عمریه دور و ورم جمعه ۱۸ فروردين ۱۳۹۶ ۱۱:۴۹
روبراهم...روبراهم... رو به آن راهی که نیست! مشکلم بیراهی است ای دوست گمراهی که نیست! سالها دلخوش به اینکه کاروانی رد شود مانده ام تنهای تنها گوشه یِ چاهی که نیست! تا به کی باید در اینجا با خودم صحبت کنم؟ خسته ام از این ضمیرِ ناخودآگاهی که نیست! یک دقیقه صبر یک عمر است پیشِ عاشقان روز و شب چشم انتظاری عمر کوتاهی که نیست! تو مرا میخواستی من او، و او هم دیگری... وادیِ عشق است _آری_ جای خودخواهی که نیست! فاعلاتن... فاعلاتن... فاعلاتن... فاعلن سهم اشعارم بجز یک کاغذِ کاهی که نیست...! #کـاوه_احمـــــدزاده ____________________________
شنبه ۱۹ فروردين ۱۳۹۶ ۱۴:۲۴
با سلام وعرض ادب********************* گرچه می دانم که مِی، باشد حرام مست می خواهد دلم را غم مدام می خورم می لیک مستی ناردم مستی می لحظه ای دارد دوام فکر بهتر بایدم کز دست غم این رمیده دل نمایم رام رام بعد از این رسوای عالم می شوم تا بگردم فارغ از هر ننگ ونام سینه را پر می کنم از شور شعر جمله مستان را بگویم السلام ترک جام وباده و می می کنم با غزلهایم خوشم هر صبح وشام "زهرا منصوری " شنبه ۱۹ فروردين ۱۳۹۶ ۲۱:۴۶
🍂[عشقم! چه می آید به تو این تاج و تور امشب چشمان آهو سرمه با موهای بور امشب] زیبایی ات از حد گذشته «نو عروس من» [محشرتری از هرچه تندیس بلور امشب] باید بخوانم سوره ی \"والعصر\" را صدبار شاید شوم با خواندنش قدری صبور امشب حس حسادت در من و یک غیرتِ کُردی باید نگردد دور تو این رقص نووور امشب بانوی من رقاصی ات مثل همیشه بیست اما چرا \"او\" جای \"من\" دارد حضور امشب؟!!! گستاخ بیجا می کند دستش به دست توست اما نباید سر زند از من قصور.. امشب خوبی ندارد شادی ات قاطی غم باشد ورنه من او را می کنم زنده به گور امشب آورده ام همراه خود \"ان یکادو\" را تا دور باشد چشم تو از چشم شور امشب من با کسی کاری ندارم! ساکت و آرام... بیرون چرایم می کنند این ها به زور امشب؟! مغروریِ کاوه فقط از با تو بودن بود ای کاش می دیدی مرا هم بی غرور امشب [ای من فدای جیغ تو، آن سنگ از من بود یعنی که می بوسم تورا از راه دور امشب] مانند آیینه دلم در زیر ماشینت تو رفتی و از روی آن کردی عبور امشب هرگز به خانه برنمی گردم عزیزم ، نه! دنیا برایم بعد تو شد سوت و کور امشب این مرگ موش نازنین سرمیکشم تا ته زیبا! به جان تو قسم هستم جسور امشب دارم ز حالت می روم... بانو خداحافظ من آمدم پیش شما اهل قبور امشب #کاوه_احمدزاده _____________________________
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعرهکاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
|
|||||||||||||||
ارسال پیام خصوصی
محمدرضا آزادبخت
علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق 
سیاوش آزاد
محمد شریف صادقی
سمیرا عاشوری 
محسن ابراهیمی اصل (غریب) 
علی مزینانی عسکری 
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
و اما اشاره ای کوچک!!
از همه اعضا عاجزانه خواهانم تا مطالب نقدی یا گفتار بسیار مهمی ندارند از زدن کامنت نقد شدید خوداری نمایند!!!
از درک و شعور زیبای شما عزیزان پیشاپیش متشکرم
مدیر موسس سایت ادبی شعرناب
فکری احمدی زاده
راحت نوشتیم بابا نان داد !
بی آنکه بدانیم بابا چه سخت ، برای نان همه جوانیش را داد …
قائل !!!؟؟
پدر مظلوم ترین موجود هستی ست.!
فکری احمدی زاده