سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 10 فروردين 1403
  • همه پرسي تغيير نظام شاهنشاهي به نظام جمهوري اسلامي ايران، 1358 هـ‌.ش
20 رمضان 1445
  • شب قدر
Friday 29 Mar 2024
    به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

    جمعه ۱۰ فروردين

    پست های وبلاگ

    شعرناب
    ابیات ناب صائب تبریزی
    ارسال شده توسط

    دکتر رجب توحیدیان آغ اسماعیلی(سالک)

    در تاریخ : سه شنبه ۲۷ بهمن ۱۳۹۴ ۱۰:۳۵
    موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۵۸۶ | نظرات : ۹

    « ابيات ناب صائب تبريزي »
    دکتر رجب توحیدیان استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سلماس
    1-زتمكين مهربرلب زن كه خاك ازفيض خاموشي                          
      نصيب ازباده نوشان بيشترمي گيردازمينا
    2-صورت پرست فيض زمعني نمي برد                                                
     بلبل به جاي گل نپرستدگلاب را
    3-ازخودي تاذره اي باقي است سالك درره است                               
    هركجا افتد زدوش اين بارمنزل مي شود
    4-از دورويان جهان اميّد يكرنگي مدار                                               
    نامه را يك روسيه مي باشدويك روسفيد
    5-چشم ازجهان بپوش كه رخسارزشت را                                           
    مشاطه اي به از عدم التفات نيست
    6-بلابراهل ايمان مي شودنازل كزانگشتان                                           
    به انگشت شهادت مي رسدزخم ندامتها
    7-حسرت عشاق افزون مي شود درعين وصل                                      
    موجهاخميازه درآغوش دريا مي كشند
    8-خصم سركش شودازراه تحمّل مغلوب                                             
    خاك خاموش به ازآب كندآتش را
    9-ستم به قدرهنر مي كشند اهل هنر                                                    
    به شاخ،سنگ به اندازه ثمر ريزد
    10-گلستان مي كندنزديكي معشوق زندان را                                      
    به ذوق گنج،قارون زير خاك آرام مي گيرد
    11-نگيردهشت جنت جاي جانان را كه خون گريد                             
    اگريعقوب غيرازماه كنعان ده پسردارد
    12-دربرومندي مكن باخاكساران سركشي                                           
    كزهجوم ميوه گردد شاخ مايل برزمين
    13-عارفان ازقهربيش ازلطف مي يابندفيض                                          
    برخليل الله باغ دلگشا درآتش است
    14-ديده يوسف شناسي نيست درمصروجود                                        
     ورنه با اين تيرگي،زندان دنياهم خوش است
    15-تلخي ازدرياي بي گوهر كشيدن مشكل است                                
    گراميدوصل باشدمحنت هجران خوش است
    16-درمذاق قدردانان قهركم ازلطف نيست                                             
    گل اگربرسرنباشد،خاردرپاهم خوش است
    17-نيست دلگيري زكوه بيستون فرهاد را                                                
    عشق چون مشاطه گرددسنگ خاراهم خوش است
    18-زدوستان زباني مدارچشم وفا                                                              
    زبرگ بيدمحال است برتواني يافت
    19-كعبه وبتخانه اي درعالم توحيدنيست                                                 
    عاشق يكرنگ داردقبله گاه ازشش جهت
    20-تواگرتكيه كني برخردناقص خود                                                      
    زود درچاه ظلالت به عصا خواهي رفت
    21-برندارد ميوه تاخام است دست ازشاخسار                                           
    زاهدناپخته را ازخودبريدن مشكل است
    22-بي چراغان تجلّي طورسنگ تفرقه است                                            
     كعبه وبتخانه را بي يارديدن مشكل است
    23-خامشي با دستگاه معرفت زيبنده است                                                 
    برسرخوان تهي سرپوش ديدن مشكل است
    24-راه بسياراست مردم را به قرب حق ولي                                                
    راه نزديكش دل مردم به دست آوردن است
    25-باتهي چشمان چه سازد نعمت روي زمين                                             
    چشم روزن را زپرتوسيركردن مشكل است
    26-برگ سبزي نيست گردون راكه زهرآلود نيست                                  
    روزي بي منّت اين خوان دل خودخوردن است
    27-پيش غافل كاروان عمر چون ريگ روان                                            
     مي نمايد ساكن اماروز وشب دررفتن است
    28-مرگ راخواندبه خودبانگ خروس بي محل                                         
    هركه بيجا حرف مي گويد سزاي كشتن است
    29-تنگدستان رازقيد جسم بيرون آمدن                                                      
    راهرو را كفش تنگ ازپاي بيرون كردن است
    30-پاك كن دل را زدست انداز چرخ آسوده شو                                     
    تابود درتخم غش،سرگشته پرويزن است
    31-جاي خود راگرم كردن درسراي عاريت                                              
    عكس رادرخانه آيينه منزل كردن است
    32-پاك گوهر رانباشد روزي ازخاك وطن                                             
    سنگ بندد برشكم ياقوت تادرمعدن است
    33-هست اگرآسايشي زيرفلك درغفلت است                                        
    واي برآن كس كزين خواب گران برخاسته است
    34-برزمين نايدزشادي پايش ازطبل رحيل                                               
    هرسبكسيري كه پيش ازكاروان برخاسته است
    35-چون برخوري به سنگدلان نرم شوكه موم                                           
    از روي نرم،نقش كندازنگين جدا
    36-ازپختگي است عاشق اگرگريه كم كند                                             
    خونابه است شاهدخامي كباب را
    37-راحت بي رنج درماتم سراي خاك نيست                                        
    خنده گل گريه هاي تلخ داردچون گلاب
    38-ساده لوحان رانصيب افزون شود ازنور فيض                                    
    بيش مي تابدز شهروكو،به هامون آفتاب
    39-چشم حق بين زصنم جلوه حق مي بيند                                             
    عارف ازگوشه بتخانه نيايدبيرون
    40-حجاب نيست زارباب عقل مجنون را                                               
     نمي كشند خجالت زبي بصر عوران
    41-دركنه ذات حق نرسدفكر دور گرد                                                 
    نزديك راه خودبه خيال صفات مكن
    42-تاديده ات زنوريقين غيب بين شود                                                   
    درعيب مردم وهنر خودنظرمكن
    43-درآينه هرنقش كجي راست نمايد                                                   
    كين مهرشود در دل بي كينه مستان
    44-دادند به معشوق حقيقي دل وجان را                                                 
    يوسف به زرقلب خريدند عزيزان
    45-ازقيمت گوهرخبري نيست صدف را                                               
    گنجينه خود عرض به صاحب نظري كن
    46-طوطي ازخاموشي آيينه مي آيدبه حرف                                           
    مهرخاموشي به لب زن تا به دل گوياشوي
    47-به صدف بازنگردد گهر ازدامن بحر                                                 
    مهرازين حقّه گوهر به تامل بردار
    48-پاكان ستم زدورفلك بيشتركشند                                                     
    گندم چو پاك شد،خورد زخم آسيا
    49-جست آب راسكندر وشدخضركامياب                                            
    روزي به قسمت است نه به كوشش درين سرا
    50-درمرگ،غفلت توسرايت نمي كند                                                 
    پرواي سرمه نيست صداي رحيل را
    51-شبنم زباغبان نكشد منّت وصال                                                       
    معشوق دركنار بود پاك ديده را

    ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
    این پست با شماره ۶۶۴۳ در تاریخ سه شنبه ۲۷ بهمن ۱۳۹۴ ۱۰:۳۵ در سایت شعر ناب ثبت گردید

    نقد و آموزش

    نظرات

    مشاعره

    کاربران اشتراک دار

    محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
    کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
    استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
    0