سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 31 فروردين 1403
    11 شوال 1445
      Friday 19 Apr 2024
        به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

        جمعه ۳۱ فروردين

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        هر یک از ما بزی داریم این چنین!!
        ارسال شده توسط

        احمدی زاده(ملحق)

         در تاریخ : شنبه ۱۵ فروردين ۱۳۹۴ ۲۲:۴۰
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۵۹۰ | نظرات : ۱۱
         
        روزگاری مرید و مرشدی خردمند در سفر بودند. در یکی از سفر هایشان در بیابانی گم شدند و تا آمدند راهی پیدا کنند شب فرا رسید. ناگهان از دور نوری دیدند و با شتاب سمت آن رفتند.

        دیدند زنی در چادر محقری با چند فرزند خود زندگی می کند. آنها آن شب را مهمان او شدند. و او نیز از شیر تنها بزی که داشت به آنها داد تا گرسنگی راه بدر کنند. روز بعد مرید و مرشد از زن تشکر کردند و به راه خود ادامه دادند. در مسیر، مرید همواره در فکر آن زن بود و این که چگونه فقط با یک بز زندگی می‌گذرانند و ای کاش قادر بودند به آن زن کمک می کردند، تا این که به مرشد خود قضیه را گفت. مرشد فرزانه پس از اندکی تأمل پاسخ داد: «اگر واقعاً می‌خواهی به آنها کمک کنی برگرد و بزشان را بکش!

        «مرید ابتدا بسیار متعجب شد، ولی از آن جا که به مرشد خود ایمان داشت چیزی نگفت و برگشت و شبانه بز را در تاریکی کشت و از آن جا دور شد. …. سال های سال گذشت و مرید همواره در این فکر بود که بر سر آن زن و بجه هایش چه آمد.

        روزی از روزها مرید و مرشد قصه ما وارد شهری زیبا شدند که از نظر تجاری نگین آن منطقه بود. سراغ تاجر بزرگ شهر را گرفتند و مردم آن ها را به قصری در داخل شهر راهنمایی کردند.

        صاحب قصر زنی بود با لباس های بسیار مجلل و خدم و حشم فراوان که طبق عادتش به گرمی از مسافرین استقبال و پذیرایی کرد، و دستور داد به آن ها لباس جدید داده و اسباب راحتی و استراحت فراهم کنند.

        پس از استراحت آن ها نزد زن رفتند تا از رازهای موفقیت وی جویا شوند. زن نیز چون آنها را مرید و مرشدی فرزانه یافت، پذیرفت و شرح حال خود این گونه بیان نمود:

        سال های بسیار پیش من شوهرم را از دست دادم و با چند فرزندم و تنها بزی که داشتیم زندگی سپری می کردیم. یک روز صبح دیدیم که بزمان مرده و دیگر هیچ نداریم. ابتدا بسیار اندوهگین شدیم، ولی پس از مدتی مجبور شدیم برای گذران زندگی با فرزندانم هر کدام به کاری روی آوریم. ابتدا بسیار سخت بود، ولی کم کم هر کدام از فرزندانم موفقیت هایی در کارشان کسب کردند. فرزند بزرگترم زمین زراعی مستعدی در آن نزدیکی یافت. فرزند دیگرم معدنی از فلزات گرانبها پیدا کرد و دیگری با قبایل اطراف شروع به داد و ستد نمود. پس از مدتی با آن ثروت شهری را بنا نهادیم و حال در کنار هم زندگی می کنیم. مرید که پی به راز مسئله برده بود از خوشحالی اشک در چشمانش حلقه زده بود ….

        نتیجه:

            هر یک از ما بزی داریم که اکتفا به آن مانع رشدمان است، و باید برای رسیدن به موفقیت و موقعیت بهتر آن را فدا کنیم. … (هیچ چیز غیر ممکن نیست!)
        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۵۳۰۱ در تاریخ شنبه ۱۵ فروردين ۱۳۹۴ ۲۲:۴۰ در سایت شعر ناب ثبت گردید
        ۲۱ شاعر این مطلب را خوانده اند

        مریم شجاعی

         ،

        وروجک

         ،

        مونس ارجمندی

         ،

        فرشته شمس الدینی

         ،

        فاطمه رها

         ،

        سیدعلمدارابوطالبی نژاد

         ،

        فاطمه توکلی

         ،

        عباسعلی استکی(چشمه)

         ،

        فرهاد مهرابی

         ،

        نجمه طوسی (تینا)

         ،

        حسین راستگو

         ،

        رضا تاجیکی

         ،

        سیدحاج فکری احمدی زاده(ملحق)

         ،

        صفیه پاپی

         ،

        احمد رشیدی مقدم (گمنام)

         ،

        امینی

         ،

        محسن پاده بان

         ،

        عباس زارع میرک آبادی

         ،

        فاطمه سادات بحرینی(بحرالغزل)

         ،

        امیری کرمانشاهی

         ،

        بابک فغفوری

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
        دیروز         محمدرضا آزادبخت محمدرضا آزادبخت
        ۲ روز پیش         علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق
        ۴ روز پیش         جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        ۴ روز پیش         سیاوش آزاد سیاوش آزاد
        ۵ روز پیش         سیاوش آزاد سیاوش آزاد
        ۸ روز پیش         محمد شریف صادقی محمد شریف صادقی
        ۸ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        مدینه ولی زاده جوشقان

        تو را می خواست قایقران که هر شب تور می انداخت اا وگرنه داشت دریا بی نهایت ماهی قزمز
        مریم کاسیانی

        دم کن برایم خنده ای وقتی که حالم خوب نیست اا غم چین بپز با مژده ای وقتی که حالم خوب نیست اااا تا سفره وا شد نان غم بردار از بشقاب دل اا فالی بکش فالوده ای وقتی که حالم خوب نیست
        مدینه ولی زاده جوشقان

        دل که با صد رشته ی جادو نمی گیرد قرار اا تاری از گیسوی او آرید و زنجیرش کنید
        ساسان نجفی

        درود بر جناب خوشرو عزیز و ارجمنداا دست از طلب ندارم تا کام من برآید اا یا تن رسد به جانان یا جان ز تن برآید
        شاهزاده خانوم

        در شعرهای من ممکن است ماه راه شود و کوه دریا ااا اما درد کماکان همان است که بود

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        0