سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 10 فروردين 1403
  • همه پرسي تغيير نظام شاهنشاهي به نظام جمهوري اسلامي ايران، 1358 هـ‌.ش
20 رمضان 1445
  • شب قدر
Friday 29 Mar 2024
    به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

    جمعه ۱۰ فروردين

    پست های وبلاگ

    شعرناب
    خوابي شبيه خداحافظي ، شبيه مرگ
    ارسال شده توسط

    خسرو آهنگرزاده

    در تاریخ : جمعه ۱ اسفند ۱۳۹۳ ۲۳:۴۴
    موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۷۶۵ | نظرات : ۱

    نمي دونم داستان زندگي منو كي نوشته
    كه اينطور غمگينه
    شايد كه داستان نويسم،
    غماي زندگيشو برا من نوشته باشه
    يا شايد مي خواسته منم
    مثل خودش غمگين باشم
    فردا به محض اينكه بيدار شم
    دوش مي گيرم تا تموم غما رو بشويم
    ولي چهره ي يارو هرگز
    از ذهنم نخواهم شست
    مي خوام همانطور كه ديدمش بمونه
    ولي اگه پاك كن داشتم
    خنده رو از رو لباش پاك مي كردم
    تا اونم مثل من غمگين باشه
    به خدا قسم
    هرگز چهره اش را از ياد نخواهم برد
    با اينكه گذشت زمان
    هر روز فاصله ي ما رو بيشتر مي كنه
    وقتي از پرده ي قطور زمان
    به گذشته ام نگاه مي كنم
    هر دفعه در نظرم مبهم تر ميشه
    ولي چون من الفباي عشقو از حفظم
    چهره شو از لابلاي خطوط مي تونم بخونم
    حتي خوابهاش هم ازم مي گريزند
    يعني ديگه منو دوست نداره؟
    ولي من چهرشو هرگز فراموش نمي كنم
    اون چهره اي كه منو برا هميشه عاشقش كرد
    اون كجا مي تونه رفته باشه
    وقتي هنوز هم تو دل منه
    شب است و من خواب مي بينم
    ولي او در خواب من نيست
    در خواب ستاره اي مي بينم كه دور ميشه
    و خفاشي كه به دنبال چيزي مي گرده
    به روز گفته ام وقتي بيدار شد
    منم بيدار كنه
    ولي شب عجيبي است
    يه عمر طول كشيده و هنوز هم
    به نيمه نرسيده
    تا به حال روز خوشي نديده ام
    از بس روزگارم چون شب سياه بوده
    به ساعتم نگاه مي كنم
    هنوز هم همون موقع است
    و من با چشمون باز و منتظر خوابيده ام
    و سياهي شب ديد چشمامو بسته
    شايد روز خواب مونده باشه
    و حتي شب !
    ولي عشقم بيداره و هر ثانيه دورتر ميشه
    چهر ه اش هنوز يادمه
    در خوابهام دنبالشم
    شايد روزي در جايي ببينمش
    اين دفعه بهتر نگاش مي كنم
    تا هيچوقت از يادم نره
    چند قدم پايينتر
    جغدي به خوابم سرك مي كشه
    و سري تكون ميده
    چهره يارمو ،كه داشت مي خنديد،
    بهش نشون دادم
    جغد روي خرابه هاي دلم نشست
    و آوازي شوم و پر سوز خوند
    و من در كابوسم گريه مي كردم
    نكنه كه من مرده باشم
    و اين خوابه يه مرده باشه
    از دريچه اي يار را ديدم
    او داشت زندگي مي كرد
    منو نمي ديد ولي به من مي خنديد
    و دنيايي از سكوت بين ما حاكم بود
    من از راه دور صداش كردم
    ولي او بي توجه به سوي زندگيش رفت
    او هرگز مرگ منو نديد
    راستش من هم از مرگم متعجبم
    من كه از زندگي فاصله اي نداشتم
    به هر حال مرگ سختي نبوده
    شايد شبيه خوابي بود
    كه هرگز از اون بيدار نشدم
    از بس كه غصه شو در دلم داشتم.
    سلطان عشق
    28/8/87

    ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
    این پست با شماره ۵۰۸۷ در تاریخ جمعه ۱ اسفند ۱۳۹۳ ۲۳:۴۴ در سایت شعر ناب ثبت گردید

    نقد و آموزش

    نظرات

    مشاعره

    کاربران اشتراک دار

    محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
    کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
    استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
    0