پست های وبلاگ

پردیس بیدل

خانم "پردیس بیدل"، شاعر لرستانی، زاده‌ی ۳۰ شهریور ماه ۱۳۷۷ خورشیدی، در بلوار شهرداری شهر بروجرد است. 
وی تحصیلات ابتدایی در دبستان فرشتگان و متوسطه را در دبیرستان فرهیختگان به‌پایان رسانید و سپس در دانشگاه آزاد اسلامی بروجرد موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد رشته‌ی مدیریت بازرگانی گردید.
وی که بیشتر به سرودن شعر سپید، علاقه دارد، مجموعهـای از اشعارش را در کتابی تحت عنوان "پـر" جمع و مناشر کرده است.
ایشان فارغ از شعر و ادبیات، به ورزش هم می‌پردازد و در مقطعی نایب رئیس بانوان کمیته‌ی فوتبال روی‌میز شهرستان بروجرد بوده است.

─━⊰═•••❃❀❃•••═⊱━─

◇ نمونه‌ی شعر:
(۱)
گفته بودند باید صبور باشم!
آمدنت،
آخرین تجویز ماهی قرمز هقت‌سین خانه‌مان است،
که می‌افتد روی دست آسمان
اما هنوز چراغ انتظار روشن است به روی ماه
تا سایه‌ات را گم نکنم
این روزها
دلم گرم می‌شود
به جمعه‌ها،
به عطر خوش گل‌های نرگس،
می‌دانم باز می‌گردی
که بند دلم
قبل از اینکه سرشاخه‌های امید را بغل کند
پاره نشود
و دلتنگی سرازیر شود از شانه‌ی خسته‌ام 
تا روی دستت حل بشود،
آقا بیا
اینجا همه چشم‌ها
منجی می‌خواهند.

(۲)
سایه‌هایمان نمی‌دانند
که ما سال‌هاست
از آن‌ها می‌گریزیم
و شب را
جرعه جرعه سر می‌کشیم
تا در آغوش خودمان حل بشویم...

(۳)
تمام دور وبرم را 
گرفته برف 
و هنوز
شبیه موی تو 
بختم سیاه و پیچیده‌ست.

(۴)
بی‌خوابی
آنقدر درونمان را دور می‌زند
اعتماد که هیچ
روی پوست خودمان هم 
پتو می‌اندازیم...

(۵)
دست مرا خواهد گرفت
که مبادا
پایم لیز بخورد
و میان تاریکی دنیا غرق شوم
رهایم نمی‌کند
در گهواره‌اش تکانم می‌دهد
و مرا خواب می‌کند
تنها اتصالم به زمین
همین آسمان است.

(۶)
دلتنگی
دختری‌ست با موی بافته
که هر بار 
گره‌ای از گیسویش باز می‌کند شب می‌شود
می‌ترسم!
دیگر موهایت را نبافی
تا خیالم همیشه به هم ریخته باشد.

 

گردآوری و نگارش:
#رها_فلاحی