سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 20 تير 1404
    17 محرم 1447
      Friday 11 Jul 2025

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        اگر می خواهی خوشحال باشی، پس باش.لئو تولستوی

        جمعه ۲۰ تير

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        ارغوان رسول شاعر کرد زبان
        ارسال شده توسط

        سعید فلاحی

        در تاریخ : ۱۰ روز پیش
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۶۰ | نظرات : ۱

        ارغوان رسول

        خانم "ارغوان رسول" (به کُردی: ئەرخەوان ڕەسوڵ)، شاعر، نویسنده و مترجم کُرد معاصر، زاده‌ی محله‌ی چهارباغ سلیمانیه است.
         
        ◇ کتاب‌شناسی:
        - محبوب ، ۱۹۷۴ (مجموعه شعر)
        - چشمان طاووسی علی ، ۲۰۰۴ (مجموعه شعر)
        - خبر از افسردگی من نداشتی و مستانه از من گذشتی ، ۲۰۱۷ (مجموعه شعر)
        - فرصتی برای دیوانگی ندارم ، ۲۰۰۴ (مجموعه داستان)
        و...
         
        ■□■

        (۱)
        [ای خانه‌به‌دوش‌ترین زن]
        ای غمگین‌ترین،
        ای عاشق‌ترین،
        با این دو عصای زیر بغلت،
        خسته و ناتوان در مسیر عشق 
        می‌خواهی به کجا برسی؟!
        در این خانه‌ی بی‌در و پیکر،
        چگونه می‌خواهی پرواز را بیاموزی؟!
        با این سر پر از سودا و این دل ‌بی‌تابت 
        می‌خواهی به کاشانه‌ی چه دیوانه‌ای پا بگذاری؟!
        دستان سرد و یخ‌زده‌ات
        نمی‌توانند روسری سبز دخترکی را هم گره بزنند 
        لب‌های بیمارت 
        محمل حیات هیچ پروانه‌ی بوسه‌ای، نخواهند شد
        ای غمگین‌ترین زن!
        تمام ترانه‌های غمگین هستی را
        گردنبندی کن و به گردنت بیاویز
        ای عاشق‌ترین زن!
        در دنیای وهم و خیالت، رویا ببین 
        ای خانه به دوش‌ترین زن!
        در امتداد سواحل زندگانی 
        سیاه چادر تنهایی‌ات را بر پا کن،
        که تنهایی تو بی‌پایان است.
         
        (۲)
        آنها، پسران شما نبودند 
        که پیشمرگه شدند و در شهر به شهر این وطن شهید شدند 
        آنها، پسران و دختران شما نبودند
        که در زندان‌ها شکنجه می‌شدند
        به برق متصل و 
        به دار اعدام سپرده می‌شدند.
        آنها، پسران شما نبودند 
        که در سر هر کوی و برزن، تیرباران می‌شدند 
        آنها، شما و فرزندان شما نبودید 
        که خزان انفال، شاخ و برگتان را پوساند و 
        با شن و خاک بیابان‌ها آمیخت.
        بمب‌های شیمیایی نفستان را بند آورد 
        آنها، پسران این ملت پر از درد و رنج بودند 
        آنها، فرزندان شما نبودند 
        که اکنون بعد از سال‌ها درد و دربدری و آوارگی
        بی‌شغل و کاری و درآمدی 
        با جیب‌های خالی 
        در سر هر کوی و برزن 
        بی‌امید و آرزویی، سرگردان می‌چرخند.
        و جلوی در بوتیک و رستوران‌ها 
        آه سرد بر می‌آوردند.
        آری!
        آنها فرزندان شما نیستند 
        پکر و دل‌مرده از زندگی 
        این وطن را تنها بگذارند و 
        آواره و دربدر شهرها و کشورهای دیگر شوند 
        و در دریاها غرق و خفه شوند.
        آنها عزیزان این ملت دزد زده‌اند
        آن ملتی که قربانی بسیار داده و اندک بهره‌ای نبرده است 
        آن ملتی که با فریاد و خروش خود، شما را ثروتمند کرد 
        و شما هم تا آن سوی رسوایی، ملت را بی‌آبرو کردید
        آنها، فرزندان شمایند!
        که هیچ ترسی، دلشان را نلرزانده و 
        سرمای زمستان، نرنجانده آنها را و 
        گرمای  تابستان، آزارشان نداده است.
        آن ملتی که معنی گرسنگی را نمی‌دانند 
        و هرگز در قبال ثروت و مکنت جهان
        سر فرود نیاورده‌اند 
        آنها فرزندان شمایند 
        که از بدو تولد ثروتمندند 
        و هرچه را آرزو کنند 
        در چشم به هم زدنی، برایشان مهیا می‌شود
        آن شمایید که با همه‌ی گناهان و خطاهایتان
        به بهشت در خواهید آمد 
        و آن ماییم
        با تمام بی‌گناهیمان
        به دوزخ فرو خواهیم رفت...
        آه چه بی‌عدالتی‌ی برقرار است 
        ای خدایا...
         
        (۳)
        وقتی که چکمه‌های مزدوران دشمن
        خاک وطنم را لگدمال می‌کند
        و شکوه و حرمت جنگل‌ها و کوهستان‌هایمان را هتک می‌کند 
        آه از روح و روانم، به فریاد بر می‌خیزد!
        آن دم چنین می‌پندارم
        دشمن،
        پا بر گور پدربزرگ‌های تمام ملت کُرد می‌گذارد!
        یا که پا بر زخم خونین پیکر هزار شهید کُرد،
        یا که پا می‌گذارند بر شرف و ناموس و کرامت تک تک ملت کُرد،
        چنین احساس می‌کنم
        که خدا،
        کُردها را برای تیپا خوردن از دشمنان آفریده است!
        و من از ترس
        مجبورم سکوت کنم 
        سخن نگویم 
        و این شرمساری را قبول کنم...
         
        (۴)
        این شهر، همان شهر پیشین است،  
        گرچه چون گذشته به چشم من نمی‌آید!
        شهر با کوچه و خیابانش زیباست 
        ولی با مردمانش آباد است.
        در دیدگاه من چنین است:
        خیابان‌ها اخمو و افسرده‌اند 
        به رهگذران سلام نمی‌کنند
        می‌دانند که تو در این شهر نیستی
        کوچه و بازار و باغچه‌ها 
        در سکوت و بغض به یادت می‌آورند 
        تو اینجا نیستی و
        پرتوی آفتاب صبحگاهی
        صبح بخیر به هیچکس نمی‌گوید
        و در جستجوی تو سرگردان است.
        گل‌های معطر باغ، نمی‌خندند 
        درختان ارغوان پارک 
        بی‌رنگ و بو و بی‌قرارند 
        این شهر، همان شهر پیشین است،
        ولی از عطر تو خالی‌ست
        از روشنایی چشمان تو 
        از سخنان شیرین تو و 
        خندیدن و اخم کردن‌های تو،
        از همه‌ی زیبایی‌های تو تهی‌ست.
        و دل من هم 
        همچون این شهر مالامال غم است.

        (۵)
        من،
        نه زمستان را دوست دارم،
        نه مایلم که برفی ببارد!
        زمستان همچون حکومت اقلیم 
        سنگ‌دل و بی‌رحم است 
        ظالم و ستمکار است...
        من،
        نه زمستان را دوست دارم،
        نه مایلم که برفی ببارد!
        نگران فقیر و فقرا هستم،
        که در زمستان خانه‌یشان خیلی سرد می‌شود 
        و دست و پای کودکانشان یخ می‌بندد
        نه نفتی دارند و نه گازی،
        برق هم که نگو...
        من،
        نه زمستان را دوست دارم،
        نه مایلم که برفی ببارد!
        دلم پیش کولبران است،
        خدای نکرده، 
        باز هم در میان برف و کولاک یخ بزنند...
        من،
        نه زمستان را دوست دارم،
        نه مایلم که برفی ببارد!
        فکر و خیالم نزد بی‌خانمان‌های کوچه و خیابان است 
        که در سوز و سرما چه بر سرشان خواهد آمد
        و چگونه این زمستان را سر خواهند کرد...
        من،
        نه زمستان را دوست دارم،
        نه مایلم که برفی ببارد!
        گنجشککان بر روی شاخه‌های درخت نشسته‌اند 
        دو قمری هم بر شاخسار صنوبر داخل حیاط
        می‌ترسم،
        سرمای زمستان را تاب نیاورند...
         

        گردآوری و نگارش و ترجمه: 
        #زانا_کوردستانی
         
        ■□■□■□■
         

        خاتوون "ئەرخەوان ڕەسوڵ"، لە شاری سلێمانی گەرەکی چوارباخ هاتۆتە دنیاوە.
        هەر لە سلێمانی خوێندنی سەرەتایی و ناوەندی و ئامادەیی بەشی ئەدەبی و پەیمانگەی مامۆستایانی تەواوکردووە، هاوسەردارە و دایکی سێ منداڵە.
        سەرەتا شیعرو چیرۆکی نووسیوە پاشان کاری لە وەرگێڕاندا کردووە.

        ● کتێب‌ناسین:
        - خۆشەویست (بەرهەمی شیعر) ، ۱۹۷۲
        - چاوە تاوسییەکانی عەلی (بەرهەمی شیعر) ، ۲۰۰۴
        - ئاگات لە هەڵوەرینی ڕۆحم نەبوو مەستانە ڕابوردی (بەرهەمی شیعر) ، ۲۰۱۷
        - کاتم نییە بۆ شێتی (کۆمەڵە چیرۆکێک) ، ۲۰۰۴
        - وەگێرانی ڕۆمانی قصە موت معلن گابریل گارسیامارکیز ۲۰۰۳ لە عەرەبییەوە. (چیرۆکی مەرگێکی ئاشکرا)
        - وەرگێڕانی ڕۆمانی العطر پاتریک زۆسکیند ۲۰۰۹ لە عەرەبییەوە
        - وەرگێڕانی کۆمەڵە شیعری من جاسوسی خوام هۆشەنگ دەروێش ۲۰۰۴ لە عەرەبییەوە بۆ کوردی
        - وەرگێڕانی کۆمەڵە شیعری نووسینەوەی باران سالار عوسمان لە کوردییەوە بۆ عەرەبی ۲۰۰۷
        - وەرگێڕانی کۆمەڵە شیعری ڤان ئیرۆتیک قوبادی جەلی زادە لە کوردییەوە بۆ عەرەبی ۲۰۰۸
        - وەرگێڕانی ۳ شآنۆنامە بۆدەرهێنەر دکتور فازیل جاف لە عەرەبییەوە
        - وەرگێڕانی شانۆنامەیەک بۆ هونەرمەند هەڵکەوت محەمەد
        و...

        ● بڵاوکراوەی ڕۆژنامە و گۆڤارەکان:
        - نووسینی بابەتی زمانەوانی و پەروەردەیی وکێشەی ژن
        - وەرگێڕانی شیعری: شێرکۆ بێکەس، محوی، بەختیار عەلی، سابیر سدیق، عیرفان ئەحمەد، کۆسار کەمال، ناهید حسێنی، ڕۆژ هەڵەبجەیی نەزەند بەگیخانی، بۆ زمانی عەرەبی، لە هەردوو گۆڤاری گەلاوێژی نوێ و پەیڤین دا بڵاوکراونەتەوە.
        - وەرگێڕانی هەندێ بابەت لە شیعر و چیرۆک و بابەتی تر لە فارسی و عەرەبی و ئینگلیزیەوە.

        ● کاری ڕۆژنامەنووسی:
        - سەرنووسەری گۆڤاری (دژنبشت) تایبەت بە پەڕتووک و پەڕتووکخانە بۆ یەکەم جار لە کوردستاندا.
        - بەڕێوەبەری نووسینی گۆڤاری تێکست تایبەت بە بەرهەمی لاوان.
        - ئەندامی دەستەی نووسینی گۆڤاری گەلاوێژی نوێ.
        ماوەی ۹ ساڵ ئەندامی دەستەی بەڕێوە بەری بنکەی ئەدەبی وروناکبیریی گەلاوێژ.
        - ئەندامی یەکێتی نووسەرانی کورد.
        - ئەندامی یانەی قەڵەم.
        - ئەندامی لیژنەی ڕێزلینانی نووسەران و هونەرمەندان.
        - سەرپەرشتیاری ڕۆژی جیهانی پەڕتووک بۆ ماوەی دوو ساڵ وبەخشینی خەڵاتی باشترین پەڕتووکی ساڵ.
        - بەشداری کردن لە زۆر چآلاکی ئەدەبی جۆراوجۆرد
        و...
         

        (۱)
        کەسی تەنیا... تەنیا نیە 
        بە جوڵەی میرولەیەک لە ژوورەکەیا دڵخۆشە 
        بە جریوەی چۆلەکەی بەر پەنجەرەکەی، 
        هەست بە ئاوەدانی ئەکا 
        گەر رەشەبا درگاکەی بکاتەوە دڵی رائەچەنێ، 
        وا ئەزانێ یەکێ هاتووە بۆ سەردانی! 
        کەسی تەنیا 
        بەیانی باش لە گوڵەکانی ئەکا 
        درەختەکانی ئەدوێنێ 
        بە هەنگەکان ئەڵێ ماندوو نەبن!
        بە پشیلەیەک ئەڵێ: وەرە کەمێ لام بمێنەرەوە، 
        با پێکەوە خواردنێ بخۆین!
        کەسی تەنیا 
        کە گوێی لە خرمەی باران و گرمەی هەوروهاژەی با ئەبێ 
        هەست ئەکا هێشتا زیندووە!
        کەسی تەنیا هۆگری شتە بێ گیانەکان ئەبێ:
        هۆگری کتێبێک 
        فنجانێکی قاوە 
        کوپێکی چا 
        پەرداخێکی ئاو خواردنەوە!
        کەسی تەنیا لە رابوردودا ئەژی 
        بیر لە سەربوردەکانی ژیانی ئەکاتەوە 
        ئەو کەسانەی رۆیشتوون 
        ئەوانەی ون بوون 
        بۆ یادگاریە خۆشەکان پێئەکەنێ 
        بۆ ناخۆشەکان فرمێسک ئەڕژێتە چاوی 
        سەیری ئەلبومی وێنە کۆنەکان ئەکا 
        کەسی تەنیا 
        دەستەکانی خۆی ئەدوێنێ 
        گۆرانی بۆ خۆی ئەڵێ 
        کەسی تەنیا... تەنیا نیە!!!
         
        (۲)
        لە بۆمب ئەچن جوڵەیە، 
        دەمکردنەویە، 
        تەقینەوەیە کە
        رۆح هەلا هەلا ئەکا 
        بەم رۆحە هەلاهەلایەوە لە کوچەکانی مەحەبەتا 
        تارماییەک، 
        کەس نایبینێ!!
        پارچەکانی رۆح لە کەناری رێگەکانا بوونەتە دڕکەزی و
        ناوێرم دەستیان بۆ ببەم و کۆیانکەمەوە 
        پەنجەکانم بەرگەی ئازاری دڕکەکان ناگرن 
        نازانم بۆچی زانایەک نەبوو بەر بە هەلاهەلابوونی رۆح بگرێت؟
        بۆ حەکیمێک نەبوو رێگەی ئاسودەیی بدۆزێتەوە؟
        حەقیقەت لە ژێر رەشماڵی درۆدا، 
        پیرێکی کەفتەکارە و نوزەی لێ بڕاوە 
        لەجێی باران بەرد ئەبارێ بەسەر مەزرای دڵە ماندووەکانا 
        جێ نەماوە بۆ گەشانەوەی  گوڵەکان 
        خۆری تەمەن هێندە کز بووە بە فڕینی پەڕەسێلکەیەک ئەکوژێتەوە 
        فریشتە کان بە باوەشێک وردە ئەستێرەوە دێن 
        خۆشەویستیی ئەهێنن و، ئەڵین:
        لەبەر خاتری ئێمە  مەکوژێرەوە...
          

        (۳)
        لە ژێر درەختێکی کۆنە ساڵی سەرچنارا 
        دڵ پڕ و چاو بە گریان 
        دەستەو ئەژنۆ دانیشتبوو،
        حەزرەتی نالی!!
        پرسیم حەزرەت بۆ  وا دڵ پڕ، چاو بە گریانی؟
        فەرموی: سەختە دەردم...
        لێم ون بووە سلێمانی...
         
        (۴)
        خۆشەویستیی من بۆ تۆ 
        لە بت پەرستی ئەچێت
        تۆ بتێ لەبەرد 
        عیبادەتی منیش 
        بێهودە...!!
         
        (۵)
        کوره‌ قه‌ره‌جی شیعره‌کان،
        به‌رگه‌ی مرۆڤبوونی نه‌گرت
        ئه‌و له‌ ته‌نیایی خۆیدا له‌ نێو لاپه‌ره‌ی کتێبێکا ئه‌خه‌وت 
        به‌ پۆپه‌شمینی وشه‌کان خۆی دائه‌پۆشی
        ئه‌و، 
        وه‌ک به‌فری مانگی ره‌شه‌مه‌
        به‌ کزه‌ی ئازارێ، 
        به‌ دڵۆپێ ئه‌سرین...
        ئه‌توایه‌وه‌
        ئه‌و، 
        وه‌ک په‌پوله‌ پاییزه‌ یه‌ک وه‌رزی هه‌بوو
        وه‌رزی هه‌ڵوه‌رین
        ئه‌و، 
        وه‌ک شه‌ونمی سه‌ر سه‌وزه‌ گیای سپێده‌
        به‌ هه‌ناسه‌ی خه‌مێ ئه‌بوو به‌ هه‌ڵم
        ئه‌و، 
        وه‌ک گوڵی لاولاو به‌رگه‌ی یه‌که‌م به‌یانی باشی خۆری نه‌ ئه‌گرت
        چاوی لێک ئه‌ناو خۆی ئه‌پێچایه‌وه‌  
        ئه‌و، 
        وه‌ک هه‌وری پاییز چاو به‌ گریان بوو 
        ئه‌و به‌رگه‌ی مرۆڤبوونی نه‌گرت
        به‌ هارێک له‌گه‌ڵ باڵنده‌ کۆچه‌ریه‌کانا کۆچی کردوو به‌ جێی هێشتم
        ئێستا له‌ دنیای رۆحه‌کانا فریشته‌یه‌کی میهره‌بانه‌
        تا چیتر ئازاری مرۆڤبوون نه‌چێژێ
                                                                       

        (۶)
        چەند رۆژێکە ئازارێک لە دڵمایە 
        نەمزانی بوو ئازاری ئەو خاکەیە 
        لەژێر پێی جەندرمەدایە...
         
        (۷)
        شەوێک، 
        ئەوشەوە،
        شەوێکیان، 
        ئیتر شەوێ بوو
        تیری دەستی سەرخۆشێ یەکیکی کوشت نازانم کێ بوو
        شەوێکی شێت شەوێکی ناقۆڵاو پڕ هەرا
        یەکێ کوژرا، 
        نازانم کێ بوو، 
        ئیتر کوژرا
        یەکێکیش مرد نازانم کێ بووئیتر مرد
        ئەوەی مرد، 
        نەمرد! 
        ئا نەمرد
        ئەوەی کوژرا، 
        گۆرانیی بۆ وت
        ئەوەی مرد نەمرد
        ئەوەی کوژرا گۆرانیی ئەوت
        ئەوەی مرد هەر نەمردوە
        ئەوەی کوژرا ئێستاش هەر گۆرانیی ئەڵێ
        شەوێک بوو شەوێکی شێت
        تۆ ئەزانی کێ کوژرا؟ 
        نا نا تۆ نازانی
        ئەی ئەزانی کێ بوو مرد؟ 
        نانا هەر نازانی
        تۆ زوو شتت بیرئەچێتەوە
        ئەوەی مرد تۆ بووی.... 
        نەمردی
        ئەوەی کوژرا من بووم.... 
        گۆرانیت بۆ ئەڵێم
        ئێستا ئەزانی؟ 
        نا نا نایزانی
        دڵنیام ناتەوێ بیزانی
         
        (۸)
        ئەوسا شار زیندوو بوو... زیندوو
        خەونی ئەدی، خەون بە ئازادیەوە!!!
        رۆژی نەورۆز، لە هەموو رۆژەکان زیاتر 
        سلێمانی شپرزە بوو، دڵی زۆر خێرا لێی ئەدا...
        لە سەربانی هەموو ماڵێک ئاگری نەورۆز هەڵئەکرا 
        خالید رەسول کارتی پیرۆزبایی نەورۆزی دروست ئەکرد
        بە نهێنی دابەش ئەکرا...
        ئەوسا نەورۆز هەر بۆ هەڵپەڕکێ نەبوو 
        بەرگری بوو، داکۆکی بوو لە بوون ومان 
        "رقی پیرۆزی" شار بوو، بۆ شێت کردنی دوژمنان...
         
        (۹)
        تەنیاییت باش گلارەی دیەم 
        تەنیاییت باش 
        ئەی درختە تەنیاکەی ناوەراستی دەریا 
        تەنیاییت باش 
        لە نێو ئەو دەریای تەنیاییەدا 
        شەوو رۆژو مانگ و ساڵ و وەرزەکان 
        چۆن بەرێ ئەکەیت؟
        سەیری چی ئەکەیت 
        گوێ لەچی ئەگریت
        چی ئەدوێنیت؟
        خۆ کۆترێک لەبەر پەنجەرەکەتا ناگمێنێ 
        کتێبێک سەرنانێت بە سنگتەوە 
        قەڵەمێک لە نێوان پەنجەکانتا 
        حەسرەتەکان نانووسێتەوە 
        گۆرانیەک لەوێ نیە 
        گۆڵێک لەوێ ناگەشێتەوە 
        تەنیاییت باش گلارەی دیەم! 
        تەنیاییت باش 
        دەستێک نیە دەستەکانت گەرم کاتەوە 
        چاوێک نیە لە چاوەکانت بڕوانێت 
        لێوێک نیە خەندەیەکت بۆ بکا 
        نازانم لە نێو ئەو دەریا تەنیاییەدا 
        خەریکی چیت؟
        وەلێ ئەزانم بیری چی ئەکەیت 
        بیری چیا کان 
        بیری رۆیشتنێکی ژێر باران 
        بیری هەنگاوەکانی ناو بەفرو 
        بیری گوڵە کێویلەکان ئەکەیت 
        ئەزانم بیرو خەیاڵت 
        لای نیشتمانێکی هەلاهەلایە 
        نیشتمانێکی بەژن سوور 
        نیشتمانێکی چاو بە فرمێسک 
        تەنیاییت باش ئەی تەنیاترین 
        ئەی دوورترین 
        ئەی نزیکترین لە رۆح 
        تەنیاییت باش...
         
        (۱۰)
        دیوار، با تا ئاسمان به‌رز بێ
        درگاو په‌نجه‌ره‌، پۆڵا بێ
        شوراو ته‌لبه‌ند، له‌ ئاسن بێ
        رۆحی به‌رزه‌ فڕی تۆ دیل نابێ
        په‌یامی تۆ
        وه‌کو هه‌وا و خۆر و باران
        زه‌وی ره‌قه‌نی کرده‌ بێشه‌ڵان
        هزرو بیرو رێبازه‌که‌ت
        میلله‌تێکی له‌ فه‌نا بوون گێرایه‌وه‌
        وه‌کو سه‌رکه‌شیی چیاکان هه‌ستایه‌وه‌
        له‌ هه‌رکوێ بی تۆ سونبولی به‌رخودانی
        تۆ رۆحی بۆ رۆحی ئێمه‌ ،تۆ ژیانی
        تۆی، گه‌وره‌ترین موعجیزه‌ی سه‌ده‌ی بیست و بیست ویه‌ک و هه‌تا هه‌تایه‌
        پیاوه‌ گرگنه‌کانی دنیا کۆببنه‌وه‌
        جگه‌ له‌وه‌ی، له‌به‌ر پێتا کرنوش به‌رن
        هیچی دیان له‌ ده‌ست نایه‌...
         
        (۱۱)
        هەتیوخانەکە، پڕە لە دڵتەنگیی 
        پڕە لە تەنیایی، پڕە لە چاوەروانیی 
        پڕپڕە لە بێقەراریی  
        پڕە لە تاڵی توڕەبوون و
        لە تامی تفتی گرژومۆنی...
        ئەو هەتیو خانەیە، تاریکە 
        تاریک وەک دڵی خۆ پەرستەکان 
        ساردە، وەک ساردوسڕیی، بێ هەستەکان  
        خامۆشە، وەک ویژدانی، بێ ویژدانەکان...
        لەو هەتیوخانەیەدا
        زەردەی پێکەنین لەسەر لێوە، ناگاتە دڵ
        چاوەکان، پڕ فرمێسک و غەمگینن 
        روخسارەکان، زەردو ژاکاون 
        دڵەکان، لە ژێر پێی خۆپەرستانا، دەمێکە شکاون...
        لەو هەتیو خانەیەدا 
        مناڵەکان بەتەنیا ئەخەون 
        بە تەنیا نان ئەخۆن 
        بە تەنیا بیر ئەکەنەوە 
        بە تەنیا ئەگرین 
        بە تەنیا گەورە ئەبن...
        تامەزرۆی باوەشێکی گەرم وگوڕن 
        سۆزیان پێ ببەخشێ 
        تامەزرۆی دەستێکی نەرم ونیانن 
        دەستیان بگرێ 
        تامەزرۆی دەمێکی پڕ موحیبەتن
        بە قسەی شیرین بیانلاوێنێ 
        حکایەتێکیان بۆ بگێڕیتەوە و
        بە ماچێک، شەو شادیان لێ بکا و بیان خەوێنێ...
        تامەزرۆی بەیانی باشێکن، وەک شەکرلەمەی شیرین 
        تامەزرۆی نیگای چاوێکی پڕ خۆشەویستین...
        حەزیان لە شاری یاری وباخچەی ئاژەڵانە
        حەزئەکەن، بە دەم هەڵبەزو دابەزو تریقەی پێکەنینەوە 
        پیاسەیەکی ناوشار و شەقام وبازارەکان بکەن و 
        دەستە بچکۆلەکانیان بە دەستێکی گەورەوە گرتبێ 
        لە شوێنێکی خۆش ،لە دەوری مێزێک کۆببنەوە
        خواردنێکی خۆش بخۆن و
        بۆ ماڵێکی پڕ لە رەنگ و ئاوەدان و روناک بگەڕێنەوە... 
        وەلێ ئەفسوس!
        لەو هەتیوخانەیەدا 
        دوور لە ژیان ئەژین...
         
        (۱۲)
        خانویەکی غەم لێنیشتووی بچوک 
        پیرێژنێکی پرچ سپی چاویلکە لە چاو 
        بە یارمەتی گۆچانێک رۆژانە دێتە بەر دەرگای حەوشە
        ئەڵێ نەبادا لە دەرگا بداو گوێم لێ نەبێ...!!
         
        (۱۳)
        [شیعرێک بۆ ئەمرۆێ سلێمانی]
        ئەزانم زۆر دڵتەنگی!
        گەروی شیرینت پڕە 
        لە تاڵاوی ئەم رۆژگارە بەدفەڕە 
        وەک جاران گۆرانی ناڵێیت...
        ئەزانم دڵە هەنگوینیەکەت چەند شارە زەردەواڵە  خۆیان بۆ مەڵاس داوە!
        ئەزانم زۆر دڵتەنگی 
        رەشەبا قژی خاوی کچەکانت شانە ناکات 
        سەریان پڕ بووە لە ژەهری درۆزنەکانی دەورو بەر
        کوڕەکانت دڵ پڕ خەم ئاوارەی وڵاتانن 
        ئەوانەی ئێستا  بە سەر خاکتا رائەبورن 
        دڵیان لەگەڵ دڵتا میقات نەکردووە 
        تۆ ئەو کانیەیەت ئاوت لێ ئەخۆنەوەو بەردت تێ فڕێ ئەدەن!
        زۆر دڵتەنگی! بەیانیان گوێت لە دەنگ وسەدای  سرودەکان نیە 
        ئێستا قوتابیەکانت بە کوردی یەک نادوێنن! 
        ئەزانم باوە گەورە بە شمشێرەکەی دەستی 
        ملی جوانیەکانت ئەقرتێنێ 
        بە تەورێکی ژەنگاوی سنەوبەرەکانی شکۆمەندیت ئەبڕێتەوە 
        مناڵە لاسارەکان فێر ئەکا بەرد بگرنە چراکانی مێژوت 
        تا نوقمی تاریکیت کەن و چیدی نەدرەوشێیتەوە 
        کۆمەڵێ گۆڕهەڵکەنە ئەکا بەگژ قولەی قافی رەمزەکانتا
        خۆ ئەوان دڵ پڕ حەسرەت لە سەیوانەوە لە سیمای غەمگینی ئێستات ئەروانن و
        رۆحیان وەک سیمرغیکی بریندار بەسەر سەرتەوە ئەفڕێ وهیچیان بۆ ناوترێ!
        میرو شێخ ومەولانا لە دوکەڵی بیرچوونەوەدا ون بوون 
        هەزاران چاوی پر فرمێسکی شەهیدان و دڵی خوێنینی دایکیان 
        لە شەوە دەیجورەکانی نائومێدیا هەڵوەدای  تروسکەیەکی وەفان  
        ئای شارەکەم! چەند دڵتەنگم من و تۆش هەر  دڵتەنگین 
        کێ دڵنەواییمان بکات!؟
        نە نالی سەلامێکی دوور ئەنێرێ 
        نە حەمدی لە خوا ئەپاڕیتەوە پەنجەکانیان هەڵوەرێ 
        نە شێخ رەزا حەیاتی مەربوتە بە سلێمانی وخاکی 
        نە شێرکۆش لە تەلاری هونەر شیعریکی تازەت بۆ ئەخوێنێتەوە...!!!!!!
        ئای سلێمانیەکەم ئای!!
        تۆ گەوهەرێکی لەناو قوڕیشا هەر درەوشەت دێ 
        با ئەم سەردەمە هەر دژوارو بەدفەڕ بێ...!!
         
        (۱۴)
        دەمێ ساڵە من رێبواری رێگەی خەمم 
        هەر ئەڕۆم و نابڕێتەوە 
        چیدی دڵم ئازار مەدەن!
        بەرگە ناگرێ و ئەتوێتەوە...
         

        گڵاڵەکردنی ئەم بابەتە: #زانا_کوردستانی

        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۱۵۷۴۹ در تاریخ ۱۰ روز پیش در سایت شعر ناب ثبت گردید

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.



        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1