پست های وبلاگ

زنده‌یاد، "سیدنجم‌الدین انیسی"، استاد تاریخ، نویسنده و شاعر پیشکسوت کرد در سال ١٣٢٥ خورشیدی، در مهاباد دیده به جهان گشود. 

او کارمند اداره سد مهاباد بود و سال ١٣٥٠ در صدا و سیمای مرکز مهاباد به عنوان نویسنده استخدام شد.
گردآوری، تصحیح و چاپ دیوان شاعران کورد را از جوانی آغاز کرد و قصد داشت آنها را به شیوه‌ای آکادمیک باز نشر کند. جمع آوری و تصحیح، دیوانی"حه ریق"، دیوانی "شیخ ئیسماعیلی به‌‌رزه‌نجی"، دیوانی "ئه‌حمه‌دی کور"، دیوانی "شیخ نه‌جمه‌دین سابیری"، دیوانی "ئه‌حمه‌د موختار به‌گی جاف" و چندین دیوان دیگر از شاعران کورد را در کارنامه دارد که تاکنون برخی از آنها به چاپ رسیده‌اند.

 از او همچنین اشعار زیادی به جای مانده است، تخلص این شاعر مهابادی "بهار" است و گاهی در اشعارش از تخلص "شیدا" هم استفاده کرده است. شعر مشهور "خه‌می خوم نییه، خه‌می تومه" که توسط استاد "محمد ماملی" خوانده شده از جمله اشعار زیبای مرحوم انیسی است.

به قلم این نویسنده مهابادی همچنین کتاب‌های؛ فه‌رهه‌نگی شاعیرانی کورد (٥ جلد)، ناودارانی کورد (٥ جلد)، فه‌رهه‌نگی په‌ندی پیشینیان، فه‌رهه ‌نگی زاراوه‌ی خواناسی عیرفانی، قورئان و حه‌دیس له‌ شیعری کوردی‌ دا، ژنه ‌شاعیره‌ کورده‌کان، ئاوینه‌ی مه‌هاباد (میژووی مه‌هاباد) در (٥ جلد) و ده‌ها کتاب دیگر تالیف شده است.

با وجود حجم کاری بالای این شاعر و نویسنده کورد، تنها ۲۰ کتاب از ایشان بە چاپ رسیدە و هنوز بسیاری از آثار این ادیب گرانقدر (۱۱۰ جلد کتاب) به چاپ نرسیده است.

وی پس از یک دوره بیماری در سوم دی ماه ۱۴۰۰، در ۷۵ سالگی، بر اثر سکته مغزی دارفانی را وداع گفت و پیکرش در مقبره هنرمندان، فاز دوم مقبره الشعرا، طی مراسمی به خاک سپرده خواهد شد.

 

گردآوری و نگارش:
#زانا_کوردستانی