سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 6 ارديبهشت 1403
    17 شوال 1445
      Thursday 25 Apr 2024
        به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

        پنجشنبه ۶ ارديبهشت

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        زلزله بستک شعری ازصلاح الدین شجاعی شاعری که در مهرماه چهره در نقاب خاک کشید
        ارسال شده توسط

        فریال امینا

        در تاریخ : پنجشنبه ۱۳ بهمن ۱۴۰۱ ۰۰:۰۳
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۱۱۲ | نظرات : ۰

        پنجشنبه بر من صبح گردید                                       که بستک زیر پایم سخت لرزید
         
        پس از خواب دل انگیز سحرگاه                                        درون خانه بودم خواه، ناخواه
         
        ادا کردم نماز صبح آنروز                                               که آمد آن بلای خانمانسوز
         
        به لرزیدن درآمد خاک بستک                                           چه گویم از دل صد چاک بستک
         
        بلور شادیم ناگه ترک خورد                                              گل خوشبوی هر گلخانه پژمرد
         
        به پا هنگامه ای در کوچه ها بود                                        فضا لبریز جیغ بچه ها بود
         
        خبر آمد که هاشم خان صولت                                           درون رختخوابش رفته از دست
         
        به رویش خانه اش آوار گشته                                            چو از خواب خوشش بیدار گشته
         
        گروهی مرد و زن غلطیده در خون                                     بسی نالان زدست چرخ گردون
         
        به پا شد خیمه ها هر گوشه شهر                                        به کام بستکی شد زندگی زهر
         
        در این سرمای جانسوز زمستان                                         بسوی آسمانت رو و دستان
         
        به بستک حس همدردی عیانست                                        کمک از هر طرف سویش روانست
         
        شده پس لرزه ها کابوس هر کس                                        خدایا یک مصیبت بهر ما بس
         
        همه آواره و زار و پریشان                                               بفکر سرنوشت قوم و خویشان
         
        بسی سردرگم فردای خویشند                                            بسی در حسرت شبهای پیشند
         
        مدارس یک به یک مخروبه گشتند                                      مدیران درب آنرا جمله بستند
         
        دبیر و دانش آموز و محصل                                              کلاس درسشان شد توده گل
         
        خوشا بخت بلند دانش آموز                                               که نازل شد بلا آن ساعت روز
         
        دگر بستک فتاده از تکاپو                                                 به جز در خیمه ها این سو و آنسو
         
        نبینی جنب و جوش کودکانه                                              درون کوچه ها یا جنب خانه
         
        تمام کوچه هایش بی عبورند                                             تمام ساختمانها، سوت و کورند
         
        هنرمند و هنر بی ساز گشته                                             صدای ناله ها آواز گشته
         
        در این شبهای سرد وحشت و ترس                                    خداوندا به داد بی کسان رس
         
        بلایی اینچنین در یاد کس نیست                                         پیامش غیر هشدار از خدا چیست؟
         
        مخور غم بستک من، شهر خوبم                                        به مژگانم غبارت را بروبم
         
        بدوشم میکشم بار غمت را                                               تحمل میکنم بیش و کمت را
         
        به پاس حرمت فرهنگ و نامت                                          به شان مردم خاص و عوامت
         
        برای آن همه تاریخ و قدمت                                             برای سربلندی و دوامت
         
        ترا میسازم ای بستک دوباره                                            نسازم من رهایت نیمه کاره
         
        برای خاطر فرزانگانت                                                   به روی بیت شعر شاعرانت
         
        بنایت می کنیم زیباتر از پیش                                            به سعی و همت و دلسوزی خویش
         
        من و همشهریان نازنینم                                                   بنایت می کنیم ای بهترینم  
         

        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۱۲۹۷۱ در تاریخ پنجشنبه ۱۳ بهمن ۱۴۰۱ ۰۰:۰۳ در سایت شعر ناب ثبت گردید

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        0