پست های وبلاگ

سلام بر جناب زراعتی عمیق‌نگر
صبح بارانی شورانگیز شما هم بخیر و شادی
خیلی جالب بود
باشد که شاعران مردمی علاوه بر فهمیدن درد.. راه‌حل و راهکار را از عوام‌الناس جدا نکنند..
در پناه خدای مهربان باشید 🍁🍁

سلام شاهین جان زراعتی
پس یعنی منظورتان شاعرِ_فیلسوف است عجب!!!
تعریف شعر و شاعری چیز دیگری‌ست برادر. فعلا دستم بنده و با عجله خوندم و تند تند نوشتم، در کل ممنونم بابت انتشار این مطلب.
یادتان باشد دنیای شعر با تخیل و احساس گره خورده... اما کار پژوهشی و مقاله‌ای داستان دیگری‌ دارد. گاه یک راهکار ساده از هزاران کار به‌ظاهر آکادمیک و تحقیقاتی تاثیرگذارتر است... و چنان تغییراتی ایجاد میکند که آدمی تعجب میکند.
گاهی شاعران در سرودن شعر میتوانند عام‌پسند (عوام‌فهم) رفتار کنند اما در کار نقد، تحلیل، پژوهش و... خاص‌پسند باشند، و البته بالعکس.
من هنوز نفهمیدم این ضدیت با غرب، و این تقابل از کجا اومده!!! البته میدونم... از دل کتاب غرب‌زدگی جلال آل احمد (خدا بگم چیکارش نکنه)😅 میدونم به ایشون علاقه خاصی داری... شاهین جان من بشخصه (بدون تعارف) به شما ارادت خاصی دارم و به همین دلیل کمی مزاح میکنم. امیدوارم به دل نگیرید🙏
با بخش‌هایی از حرفات تاحدودی موافقم و تاحدودی موافق نیستم! تعریف شما تاحدودی کلاسیک و برای نوع جهان‌بینی شاعران دیروز بود اما داستان شاعران امروز متفاوته... که در فرصتی دیگر توضیحاتی خواهم داد.
به باور من شاعر مردمی، از ژرفای یک اتفاق خاص بیرون می آید! اتفاقی که بین او و مردم پیوند عمیقی ایجاد میکند. (البته حفظ و نگهداری این پیوند هم خیلی مهمه) شاعر مردمی وسط‌باز نیست، نان را به نرخ روز نمی‌خورد، اسیر زندان جهل و تعصب و پروپاگاندا نمیشود، نگاه تک‌بعدی و تک محوری ندارد، و در یک اتفاق، در یک شعر، در یک لحظه، در یک کلمه... بهترین تصمیم را میگیرد.
شاعر مردمی از دل جامعه (کف خیابان) بیرون می‌آید و با غم توده مردم؛ قصه‌ی تو غصه‌ی من، قصه‌ی من غصه‌ی تو بیگانه نیست. (هرچند این روزها متاسفانه شاعرنما و لمپن بظاهر مذهبی کم نداریم... مثل همین شل‌مغز که پایین صفحه داره بال بال میزنه و دروغ مینویسه و از سر جهل، شاملو رو میکوبه) اما پر واضح است که آگاهی در بین شاعران نسل جوان اتفاق افتاده و بینش سیاسی و اجتماعی شاعران امروز به مراتب بیشتر از شاعران دیروز است.

نمیدونم چرا یاد این شعر شاملوی بزرگ افتادم:
و تو از جانبِ من
به آن کسان که به زیانی معتادند
و اگر زیانی نَبَرند که با خویشان بیگانه بُوَد
می‌پندارند که سودی برده‌اند
و به آن دیگرکسانِ پاپتی
که سودِشان یک‌سر
از زیانِ دیگران است
و اگر سودی بر کف نشمارند
در حسابِ زیانِ خویش نقطه می‌گذارند
بگو:
دلِتان را بکنید!
بیگانه‌های من
دلتان را بکنید!
دعایی که شما زمزمه می‌کنید
تاریخِ زندگانی‌ست که مرده‌اند
و هنگامی نیز
که زنده بوده‌اند
خروسِ هیچ زندگی
در قلبِ دهکده‌شان آواز
نداده بود...
دلتان را بکنید، که در سینه‌ی تاریخِ ما
پروانه‌ی پاهای بی‌پیکرِ یک دختر
به جای قلبِ همه‌ی شما
خواهد زد پَرپَر!
و این است، این است دنیایی که وسعتِ آن
شما را در تنگی‌ِ خود
چون دانه‌ی انگوری
به سرکه مبدل خواهد کرد.
و من چون شیپوری
عشقم را می‌ترکانم
چون گلِ سُرخی
قلبم را پَرپَر می‌کنم
چون کبوتری
روحم را پرواز می‌دهم
چون دشنه‌یی
صدایم را به بلورِ آسمان می‌کشم:
هی!
چه‌کنم‌های سربه‌هوای دستانِ بی‌تدبیرِ تقدیر!
پشتِ میله‌ها و ملیله‌های اشرافیت
پشتِ سکوت و پشتِ دارها
پشتِ عمامه‌ها و رخت سالوس
پشتِ افتراها، پشتِ دیوارها
پشتِ امروز و روزِ میلاد ـ با قابِ سیاهِ شکسته‌اش ـ
پشتِ رنج، پشتِ نه، پشتِ ظلمت
پشتِ پافشاری، پشتِ ضخامت
پشتِ نومیدی‌ِ سمجِ خداوندانِ شما
و حتا و حتا پشتِ پوستِ نازکِ دلِ عاشقِ من،
زیبایی‌ِ یک تاریخ
تسلیم می‌کند بهشتِ سرخِ گوشتِ تن‌اش را
به مردانی که استخوان‌هاشان آجرِ یک بناست
بوسه‌شان کوره است و صداشان طبل
و پولادِ بالشِ بسترشان
یک پُتک است.
موفق و سلامت باشید

سلام بر شاهین

اینم دمش
سلام و درود بر حضرت شاهین علیه السلام

سلام و عرض ادب شاهین جان زراعتی عزیز
حق مدارانه فرمودید.
آفرین بر شما شاعر دغدغه مند.

راستش را بخواهید یاد خاطره ای افتادم.
در بهار سال 96، در برنامه قندپهلو شرکت کرده بودم.
یکی از بخش های آن این بود که برای مشکلات اجتماعی یا اقتصادی یا ... راه حلی طنّازانه ارائه دهیم.
«مشکل بیکاری» عنوانی بود که می بایست برایش راهکار ارائه دهیم. بنده چنین گفتم:

خواستم حل بکنم مشکل بیکاری را
یک نفر گفت:«عزیزم! تو مگر بیکاری؟!»

درود ها بر شما جناب زراعتی عزیز
سطوری که ارائه کردید کاملا علمی و واقع بینانه هست و منطقی

متأسفانه عده ای فقط دنبال نام و تشویق هستند از سمت عده ای بی سواد بنابراین اشعارشون اگر بشه اسم شعر روی اون گذاشت بسیار سطحی و با انتقادهای بچه گانه مطرح میشه.خوب هر کودکی بلده قلم برداره و به بهانه نقد از بالا تا پایین رو مورد فحاشی قرار بده اما وقتی از این دوستان در مورد بدیهیات علوم سیاسی و ساختارهای حاکمیتی و قوانین مدون سوال کنیم مثل حمار در گل گیر میکنن!!!!
برخی افراد به اصطلاح روشنفکر این نظام رو قبول ندارن بنابراین انتقادشون متعصبانه و کورکورانه هست و از روی خشم و برای رسیدن به منافع خودشون که مثل مگس بروی کوچکترین مشکلات داخلی میشینن و اونرو پیراهن عثمان میکنن تا خودشون به مطامع اندیشه های ناپاکشون برسن و درد مردم برای اونها هیچ اهمیتی نداره و فقط نقش بازی میکنن که با این افراد نادان نمیشه بحث کرد و فقط باید در برابرشون سکوت کرد و یا جواب های محکمی بصورت غیرمستقیم به مغزهای زنگ زده اونها داد.
اما عده ای هستند که کلیت نظام اسلامی رو قبول دارند اما در عرصهٔ سیاسی آزموده نیستند و درگیر شایعات رسانه ای میشن و نمیتونن تجزیه تحلیل رویدادهای داخلی و بین المللی رو انجام بدن و توسط گروه اول در بزنگاه ها مورد ترور فکری قرار میگیرن.مثلا گاهی در انتخابات شرکت میکنن اما بجای تحقیق در مورد نامزدهای انتخابات و عملکرد اونها فریفتهٔ وعده های دروغین انتخاباتی اونها میشن و با ناکارآمدی اونها که حاصل رأی خودشون بوده نظام رو متهم به ناکارامدی میکنن و یا بهونه میکنن که اگر این افراد ناکارآمدن چرا شورای نگهبان اونها رو تأیید میکنه!!!!لطفا ببینید ناآگاهی از ساختارهای حاکمیتی و ناآگاهی از تنوع احزابی و سلایق مختلف سیاسی تا کجا جولان میده!!!اگر شورای نگهبان برخی جریان ها رو تأیید نکنه به مهندسی انتخابات متهم میشه و البته ممکنه این احزاب کشور رو دچار فتنه و آشوب بکنن که مصلحت تأیید اونها و مدیریت اونها و واگذاری انتخاب صحیح به مردم هست و اصلا معنای جمهوری یعنی همین و اگر هم انتخاب مردم غلط و ناکارامد دربیاد باز هم نظام متهم میشه و این اوج مظلومیت نظام ما هست.

متأسفانه افراد یاوه گویی که دهانشون پر از ایسم ها و واژه های قدیمی مکاتب غربی و پر از حفظی جات و کپی پیست های کتاب های قرن بوق هست و اینجوری میخوان خودشون رو روشنفکر و باسواد جلوه بدن همواره از ناآگاهی طیف هایی از مردم ما سواستفاده کردن.
به امید آگاهی و آزادی تفکر با مطالعه محوری بخصوص تاریخ اسلام و جریان های نفوذی و منافقین در جوامع اسلامی

بادرود با توجه به توصیف فوق من را شاعر میبینید؟